[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]
ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ
XXVII
Γιά την Κενότητα (σουνιάτα), Μη-Γέννηση και Μη-Διττότητα
Τότε πάλι ο Μαχαμάτι ο
Μποντισάττβα-Μαχασάττβα έκαμε μία παράκληση στον Ευλογημένο. Πες μου
Ευλογημένε, πώς όλα τα πράγματα είναι κενά, αγέννητα, μη-δυαδικά και δεν έχουν
καθεαυτού-φύση; έτσι ώστε εγώ και άλλοι Μποντισάττβα- Μαχασάττβας να μπορέσουμε
να αφυπνισθούμε στη διδασκαλία της κενότητας, της μη-γέννησης, της μη-διττότητας
και της απουσίας καθεαυτού-φύσης, και εγκαταλείποντας τη χωριστικότητα του
όντος και του μη-όντος, να πραγματώσουμε σύντομα την ύψιστη φώτιση.
Τότε ο Ευλογημένος είπε στον
Μαχαμάτι τον Μποντισάττβα- Μαχασάττβα: Τώρα, Μαχαμάτι, άκουσε καλά και στοχάσου
καλά επάνω σε αυτό που θα σου ειπώ.
Ο Μαχαμάτι ο
Μποντισάττβα-Μαχασάττβα απάντησε: Έτσι θα κάμω, πράγματι, Ευλογημένε. (74) Ο
Ευλογημένος είπε: Κενότης, κενότης, πράγματι! Μαχαμάτι, είναι ένας όρος του
οποίου η καθεαυτού-φύση είναι η ψευδής φαντασίωση. Εξαιτίας της προσκόλλησης
του ατόμου στην ψευδή φαντασίωση, Μαχαμάτι, πρέπει να ομιλούμε για κενότητα,
μη-γέννηση, μη διττότητα και απουσία καθεαυτού-φύσης. Συνοπτικά, λοιπόν.
Μαχαμάτι, υπάρχουν επτά είδη κενότητας: (1) Η κενότης των ατομικών σημείων (λαξάνα), (2) η
κενότης της καθεαυτού-φύσης (μπαβασβαμπάβα), (3) η κενότης της μη-εργασίας (απρακαρίτα), (4) η
κενότης της εργασίας (πρακαρίτα), (5) η κενότης όλων των πραγμάτων με την έννοια ότι αυτά
είναι απρόβλεπτα ασταθή (νιραμτπλάποϊα), (6) η κενότης στην ύψιστή της έννοια της έσχατης
πραγματικότητας που πραγματοποιείται μόνον από την ευγενή σοφία και (7) η
κενότης της αμοιβαιότητας (ιταρετάρα) που είναι η έβδομη.
Τί είναι, λοιπόν. Μαχαμάτι, η
κενότης των ατομικών σημείων; Είναι ότι όλα τα πράγματα δεν έχουν [τέτοια
διακεκριμένα] σημεία ατομικότητας και γενικότητας. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την
αμοιβαιότητα και συσσώρευση, [τα πράγματα νομίζονται ότι είναι
πραγματικότητες], αλλά όταν αυτά, Μαχαμάτι, ερευνηθούν και αναλυθούν
περισσότερο, είναι ανύπαρκτα και απρόβλεπτα με ατομικότητα και γενικότητα· και
επειδή έτσι τέτοιες ιδέες όπως εαυτός άλλος ή αμφότεροι, δεν στηρίζονται καλά,
δεν αποκομίζονται πλέον, τα ατομικά σημεία, Μαχαμάτι. Έτσι λέγεται ότι όλα τα
πράγματα είναι κενά όσον αφορά τα καθεαυτού-σημεία τους.
Πάλι, Μαχαμάτι, τί σημαίνει με την
κενότητα της καθεαυτού- φύσης; Είναι, Μαχαμάτι, ότι όλα τα πράγματα στην
καθεαυτού τους φύση είναι αγέννητα, εξ ου η κενότης της καθεαυτού-φύσης, και
κατά συνέπειαν λέγεται ότι τα πράγματα είναι κενά στην καθεαυτού τους φύση.
Πάλι, Μαχαμάτι τί σημαίνει με την
κενότητα της μη- εργασίας; Είναι ότι τα Σκάντας είναι η ίδια η Νιρβάνα και δεν
υπάρχει εργασία να γίνει σε αυτά από την αρχή. Επομένως ομιλεί κανείς για την
κενότητα της μη-εργασίας.
(75)
Πάλι,
Μαχαμάτι, τί σημαίνει με την κενότητα της εργασίας; Είναι ότι τα Σκάντας είναι
χωρίς ένα εγώ και τα ανήκοντα σε αυτό (συμπαρομαρτούντα του), και συνεχίζουν να
λειτουργούν όταν υπάρχει μία αμοιβαία σύζευξη αιτίας και δράσης. Έτσι ομιλεί
κανείς για την κενότητα της εργασίας.
Πάλι, Μαχαμάτι, τί σημαίνει με τη
κενότητα όλων των πραγμάτων με την έννοια ότι αυτά είναι απρόβλεπτα ασταθή;
Είναι ότι η φύση της ψευδούς φαντασίωσης δεν είναι εκφράσιμη, εξ ου η κενότης
όλων των πραγμάτων με την έννοια της απρόβλεπτης αστάθειάς τους. Έτσι ομιλεί
κανείς για την κενότητα της απρόβλεπτης αστάθειας.
Πάλι. Μαχαμάτι, τί σημαίνει με την
κενότητα στην ύψιστή της έννοια της έσχατης πραγματικότητας που
πραγματοποιείται από την ευγενή σοφία; Είναι ότι κατά την επίτευξη μίας
εσωτερικής πραγμάτωσης μέσω της ευγενούς σοφίας δεν υπάρχει κανένα ίχνος της
δύναμης της συνήθειας της παραγόμενης από τις λανθασμένες αντιλήψεις [από
αμνημονεύτων χρόνων]. Έτσι ομιλεί κανείς για την ύψιστη κενότητα της έσχατης
πραγματικότητας, που πραγματοποιείται από την ευγενή σοφία.
Πάλι, Μαχαμάτι, τί σημαίνει με την
κενότητα της αμοιβαίας [μη-ύπαρξης]; Σημαίνει ότι: όταν ένα πράγμα λείπει εδώ,
ομιλεί κανείς για την κενότητα του εκεί. Για παράδειγμα, Μαχαμάτι, στην αίθουσα
διαλέξεων του Μριγκαράμα δεν υπάρχουν ελέφαντες, ούτε ταύροι, ούτε πρόβατα,
αλλά όσο για τους Μπιξούς, μπορώ να ειπώ ότι η αίθουσα δεν είναι χωρίς αυτούς η
αίθουσα είναι άδεια μόνο σε ό,τι αφορά [τα ζώα]. Περαιτέρω, Μαχαμάτι, δεν είναι
ότι η αίθουσα διαλέξεων δεν έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, ούτε ότι ο
Μπιξού είναι στερημένος από τον Μοναχισμό, ούτε, επίσης, ότι σε μερικά άλλα
μέρη δεν μπορούν να βρεθούν οι ταύροι, οι ελέφαντες και τα πρόβατα. Εδώ,
Μαχαμάτι, βλέπει κανείς όλα τα πράγματα στην όψη της ατομικότητας και της
γενικότητας τους, αλλά από την άποψη της αμοιβαιότητας, (ιταρετάρα) ορισμένα
πράγματα δεν υπάρχουν σε κάποιο μέρος. Έτσι ομιλεί κανείς για την κενότητα της
αμοιβαίας [μη-ύπαρξης].
Αυτά, Μαχαμάτι, είναι τα επτά είδη
της κενότητας από τα οποία το της αμοιβαιότητας κατατάσσεται σαν το χαμηλότερο
από όλα και πρέπει να παραμερισθεί από εσένα.
(76)
Πάλι,
Μαχαμάτι, όχι ότι τα πράγματα είναι μη-γεννημένα, αλλά ότι αυτά είναι
μη-γεννημένα αφ' εαυτών των, εκτός και αν βλέπονται υπό το πρίσμα της
κατάστασης Σαμάντι — αυτό είναι εκείνο που σημαίνει με το «όλα τα πράγματα
είναι αγέννητα». Το να μην έχεις καθεαυτού-φύση είναι, σύμφωνα με τη βαθύτερη
έννοια, το να είσαι αγέννητος, Μαχαμάτι. (Το) ότι όλα τα πράγματα δεν έχουν
καθεαυτού-φύση σημαίνει ότι υπάρχει ένα συνεχές και αδιάκοπο γίγνεσθαι, μία
στιγμιαία αλλαγή από μία κατάσταση της ύπαρξης σε μία άλλη· βλέποντας αυτό,
Μαχαμάτι, όλα τα πράγματα στερούνται καθεαυτού-φύσης. Έτσι ομιλεί κανείς για
όλα τα πράγματα που δεν έχουν καθεαυτού-φύση.
Πάλι. Μαχαμάτι, τί σημαίνει με τη
μη-διττότητα; Αυτό σημαίνει ότι φως και σκιά, μακρύ και κοντό, μαύρο και άσπρο,
είναι σχετικοί όροι, Μαχαμάτι, και όχι ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλο- όπως
είναι η Νιρβάνα και η Σαμσάρα, όλα τα πράγματα δεν είναι δύο. Δεν υπάρχει
Νιρβάνα εκτός από εκεί που υπάρχει η Σαμσάρα- δεν υπάρχει Σαμσάρα, εκτός από
εκεί που υπάρχει η Νιρβάνα- γιατί η συνθήκη της ύπαρξης δεν είναι ενός
αμοιβαία-αποκλειστικού χαρακτήρα[48] Επομένως λέγεται ότι όλα τα πράγματα δεν είναι δυαδικά όπως
είναι η Νιρβάνα και η Σαμσάρα. Γι' αυτόν τον λόγο, Μαχαμάτι, πρέπει να
αυτοπειθαρχηθείς στην [πραγμάτωση της] κενότητας, της μη-γέννησης, της
μη-διττότητας και της μη- καθεαυτού-φύσης.
Τότε ο Ευλογημένος απήγγειλε το
ακόλουθο δίστιχο:
137.
Εγώ πάντοτε
κηρύττω την κενότητα η οποία είναι πέραν από την αιωνιότητα και τον μηδενισμό-
η Σαμσάρα είναι σαν ένα όραμα και ένα όνειρο, και το κάρμα δεν εξαφανίζεται
(δεν σβήνει, δεν χάνεται).
138.
Ο χώρος, η
Νιρβάνα, και οι δύο τύποι της κατάπαυσης — έτσι (77) οι αγνοούντες
χωριστικοποιούν τα πράγματα τα οποία δεν παράγουν αποτέλεσμα, αλλά οι σοφοί
ίστανται υπεράνω όντος και μη-όντος.
Κατά τη στιγμή εκείνη πάλι, ο
Ευλογημένος είπε το εξής στον Μαχαμάτι τον Μποντισάττβα-Μαχασάττβα: Αυτή η
[διδασκαλία για την] κενότητα, τη μη-γέννηση, τη μη-διττότητα και τη μη-
καθεαυτού φύση βρίσκεται σε όλες τις Σούτρας όλων των Βούδδας, και αυτή η
διδαχή αναγνωρίζεται σε κάθε μία από αυτές. Ωστόσο, Μαχαμάτι, οι Σούτρας είναι
η διδασκαλία σε συμφωνία με τις προδιαθέσεις όλων των όντων και παρεκκλίνουν
από την [αληθινή] έννοια, και δεν είναι η δήλωση η διασώζουσα την αλήθεια.
Αυτό, Μαχαμάτι, είναι όπως μέσα στον αντικατοπτρισμό ο οποίος ξελογιάζει το
ζαρκάδι με τις ύπουλες πηγές του, οι πηγές δεν είναι εκεί, αλλά το ζαρκάδι έχει
προσκολληθεί, φανταζόμενο ότι αυτές είναι πραγματικές. Έτσι (και) με τις
διδασκαλίες που αποκαλύπτονται σε όλες τις Σούτρας, αυτές είναι για όλα τα όντα
για την ικανοποίηση του χωριστικοποιούντος νου τους. (Οι Σούτρας) δεν είναι οι
δηλώσεις που διασώζουν την αλήθεια την προοριζόμενη για τη σύλληψη της ευγενούς
σοφίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, Μαχαμάτι, να είσαι σε συμφωνία με την έννοια και να
μην είσαι απορροφημένος με τη λεκτική διδασκαλία.
[48] Μετάφραση σύμφωνα με το Χειρόγραφο Τ’ανγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου