ΛΑΝΚΑΒΑΤΑΡΑ ΣΟΥΤΡΑ – Κεφ.2 [ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ] – 15. [Νισυάντα-Βούδδας, Νταρμάτα-Βούδδας και Νιρμάνα-Βούδδας]

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]

ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ

XV

Νισυάντα-Βούδδας, Νταρμάτα-Βούδδας και Νιρμάνα-Βούδδας

Και ακόμη πάλι, Μαχαμάτι, αυτό που διδάσκει ο Νταρμάτα Νισυάντα-Βούδδας [δηλαδή, ο Βούδδας που προέρχεται από το απόλυτο Ντάρμα] είναι ότι όλα τα πράγματα είναι κατανοητά κάτω από τις όψεις της ατομικότητας και της γενικότητας, διότι αυτά είναι συνδεδεμένα με αίτια και συνθήκες της καθ' έξιν μηχανιστικής ενεργειακής αντίδρασης (ή δύναμης της συνήθειας) η οποία είναι συσσωρευμένη (από αμνημονεύτων χρόνων) εξαιτίας της μη- αναγνώρισης ενός εξωτερικού κόσμου σαν (προερχόμενου από) τον ίδιο τον Νου^- (διδάσκει) ότι εξαιτίας της προσκόλλησης σε αυτές τις ψευδείς φαντασιώσεις, υπάρχει πληθώρα μη πραγματικοτήτων, η οποία προσομοιάζει με τις διάφορες σκηνές και τα άτομα που δημιουργήθηκαν με μαγικό τρόπο και φαντάζουν σαν να υπάρχουν πραγματικά. Περαιτέρω πάλι, Μαχαμάτι, οι ψευδείς φαντασιώσεις αναδύονται από την προσκόλληση προς την έννοια της σχετικότητας. Για να το περιγράψω: όταν ο μάγος εξασκεί την τέχνη του εξαρτώμενος από γρασίδι, (57) ξύλο, θάμνους και αναρριχητικά φυτά, όλα τα όντα και οι μορφές παίρνουν συγκεκριμένο σχήμα^- παράγονται άτομα που είναι δημιουργημένα με μαγικό τρόπο, τα οποία φαίνονται προικισμένα με ατομικότητα και υλικό σώμα και είναι παραδόξως χωριστικοποιημένα με ποικίλους τρόπους.

Έτσι ενώ αυτά εκδηλώνονται, Μαχαμάτι, δεν υπάρχει ουσιαστικότης σε αυτά. Παρόμοια, Μαχαμάτι, η ψευδής φαντασίωση, βασισμένη στην έννοια της σχετικότητας, αναγνωρίζει μία ποικιλία εμφανίσεων οι οποίες είναι διακεκριμένες από έναν νου που χωριστικοποιεί. Και όπως οι ατομικές τους εμφανίσεις είναι φανταστικές και προσκολλημένες, υπάρχει η δύναμη της συνήθειας, και, Μαχαμάτι, όσο συνεχίζεται η φαντασίωση, έχουμε στη διάθεση μας (το) κάθε τι που χρειάζεται για να συγκροτήσει την καθεαυτού-φύση της ψευδούς φαντασίωσης. Αυτό είναι, Μαχαμάτι, το κήρυγμα του Νισυάντα Βούδδα.

Πάλι, Μαχαμάτι, το έργο του Νταρμάτα-Βούδδα είναι να καθιερώσει την εξυψωμένη κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης, η οποία υπερβαίνει τα φαινόμενα του [εμπειρικού] νου.

Πάλι, Μαχαμάτι, αυτό που καθιερώνει ο Νιρμίτα-Νιρμάνα Βούδδας [ή Βούδδας της μεταμόρφωσης] αφορά τέτοια ζητήματα όπως φιλανθρωπία, ηθική, διαλογισμός, αταραξία, διάφορες μορφές της υπερβατικής γνώσης και της κατανόησης, τα Σκάντας, τα Ντάτους και τα Αγιατάνας, η απελευθέρωση, οι Βιζνάνας, και οι τρόποι με τους οποίους λειτουργούν, οι μορφές τις οποίες παίρνουν, οι διακρίσεις τους και οι εκπληρώσεις τους. Ο Βούδδας ενάντια στις φιλοσοφικές απόψεις, αποκαλύπτει εκείνο το οποίο υπερβαίνει τις μορφές.

Πάλι, Μαχαμάτι, ο Νταρμάτα-Βούδδας είναι ανεξάρτητος (απόλυτος, απροσδιόριστος), ελεύθερος από συνθήκες, δεν έχει καμμία σχέση με όλες τις πράξεις, τις αισθήσεις και τις μετρήσεις και δεν ανήκει στον κόσμο των αγνοούντων, των Σραβάκας, των Πρατυεκαβούδδας και των φιλοσόφων, οι οποίοι μένουν πάντοτε στην έννοια ενός εγώ. Γι’ αυτόν τον λόγο, Μαχαμάτι, θα πρέπει εσύ να αυτοπειθαρχηθείς στον θαυμάσιο και εξυψωμένο δρόμο που οδηγεί στην αυτοπραγμάτωση· (58) πρέπει να κρατηθείς μακριά από τις απόψεις που αναγνωρίζουν την πραγματικότητα ενός εξωτερικού κόσμου ξεχωριστά από τον ίδιο τον Νου.