ΛΑΝΚΑΒΑΤΑΡΑ ΣΟΥΤΡΑ – Κεφ.2 [ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ] – 16. [Η Πραγμάτωση του Σραβάκα και Προσκόλληση στην Έννοια της Καθεαυτού-φύσης]

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]

ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ

XVI

Η Πραγμάτωση του Σραβάκα και Προσκόλληση στην Έννοια της Καθεαυτού-φύσης

Περαιτέρω πάλι, Μαχαμάτι, στη ζωή του Οχήματος των Σραβάκας υπάρχουν δύο όψεις που μπορούν να διακριθούν, δηλαδή, η θαυμάσια και εξυψωμένη κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης και η προσκόλληση στην έννοια της καθεαυτού-φύσης που αναδύεται από τη χωριστικότητα. Ποιά είναι η θαυμάσια, εξυψωμένη κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης που ανήκει στους Σραβάκας; Αυτή είναι μία κατάσταση νοητικής συγκέντρωσης η οποία επιτυγχάνεται όταν κανείς αναγνωρίζει καταστάσεις κενότητας, καταστάσεις-χωρίς-εγώ). καταστάσεις οδύνης και παροδικότητας, και την αλήθεια που είναι ελεύθερη από πάθη και είναι πάντοτε γαλήνια^- όταν κανείς εκμηδενίζει έννοιες που ανήκουν στην εξωτερικότητα των πραγμάτων, τέτοιες όπως τα Σκάντας, τα Ντάτους και τα Αγιατάνας, ατομικότης και γενικότης· και όταν κανείς έχει μία ενόραση μέσα στην πραγματικότητα όπως αυτή είναι. Εισερχόμενοι σε αυτή την κατάσταση της νοητικής συγκέντρωσης οι Σραβάκας θα επιτύχουν την ευδαίμονα διαμονή της εξυψωμένης αυτοπραγμάτωσης στην οποία υπάρχει η απελευθέρωση που ανήκει σε μία Ντυάνα, στο μονοπάτι και τον καρπό ενός Σαμάντι και στη λύτρωση ενός Σαμαπάττι, αλλά στην οποία δεν υφίσταται ακόμη ο παραμερισμός της δύναμης της συνήθειας ούτε η απόδραση από την ασύλληπτη μεταμόρφωση του θανάτου. Αυτή είναι, Μαχαμάτι, η εξυψωμένη κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης των Σραβάκας.

Έχοντας επιτύχει. Μαχαμάτι, αυτή την εξυψωμένη και ευδαίμονα θέση της αυτοπραγμάτωσης η οποία πραγματοποιείται από τους Σραβάκας, ο Μποντισάττβα Μαχασάττβα ίσως να μην απολαύσει ο ίδιος την ευδαιμονία της κατάπαυσης, την ευδαιμονία του Σαμαπάττι, αλλά θα σκεφθεί ευσπλαχνικά τα άλλα όντα και θα κρατήσει πάντοτε νωπούς τους αρχικούς του όρκους. Ο Μποντισάττβα. Μαχαμάτι, σε οποιαδήποτε εξυψωμένη και ευδαίμονα κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης και αν βρεθεί, δεν θα εξάρει ποτέ τον εαυτό του στην εξυψωμένη και ευδαίμονα κατάσταση της αυτοπραγμάτωσης όπως επιτυγχάνεται από τους Σραβάκας.

(59) Τι σημαίνει, Μαχαμάτι, με την προσκόλληση στην έννοια της καθεαυτού-φύσης που αναδύεται από τη χωριστικότητα; Η προσκόλληση αυτή λαμβάνει χώραν όταν ένας άνθρωπος, βλέποντας ότι τα στοιχεία και οι ποιότητες τέτοιες όπως μπλε, κίτρινο, θερμότης, υγρασία, κινητικότης και ακαμψία, δεν έχουν δημιουργηθεί ποτέ από έναν δημιουργό, εμμένει ακόμη στις έννοιες της ατομικότητας και της γενικότητας σε συμφωνία με τα μέτρα που είναι γραμμένα μέσα στα βιβλία της λογικής. Ο Μποντισάττβα, γνωρίζοντας τί είναι αυτή (η προσκόλληση), Μαχαμάτι, πρέπει να την εγκαταλείψει. Προσαρμοζόμενος προς την χωρίς-εγώ- κατάσταση των πραγμάτων και εμποδίζοντας τις λανθασμένες απόψεις που αφορούν την χωρίς-εγώ-κατάσταση ενός ατόμου, ο Μποντισάττβα. θα κρατηθεί στο συνεχές-ανοδικό ταξίδι επάνω στα στάδια. Αυτή είναι η προσκόλληση του Σραβάκα προς την έννοια της καθεαυτού-φύσης που αναδύεται από τη χωριστικότητα της ύπαρξης.