[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]
ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ
XIΙI
Στίχοι γιά την Αλαγιαβιζνάνα και τον Μόνον-Νους
Τότε ο Ευλογημένος απήγγειλε αυτούς
τους στίχους:
125.
Ο κόσμος [όπως τον βλέπουμε] δεν
υπάρχει, Οι πολλαπλότητες των πραγμάτων αναδύονται από τον Νου βλέποντα
[εξωτερικά] · σώμα, ιδιοκτησία και διαμονή εκδηλώνονται σε εμάς από την
Αλαγιαβιζνάνα.
126.
Οι οδηγοί ομιλούν για την Τσίττα, το
Μάνας, τη [Μάνο-] βιζνάνα, την [τριπλή] Σβαμπάβα, τα πέντε Ντάρμας, τη δίπτυχη
χωρίς-εγώ-κατάσταση και τον εξαγνισμό.
127.
Μακρύ και κοντό κ.λπ., υπάρχουν
αμοιβαία συνδεδεμένα- όταν υποστηρίζεται η ύπαρξη, υφίσταται η
μη-ύπαρξη και όταν υποστηρίζεται η μη-ύπαρξη, υφίσταται η ύπαρξη.
128.
Αναλυόμενη σε άτομα, δεν υπάρχει,
πράγματι, μορφή που να χωριστικοποιείται σαν τέτοια- εκείνο που
μπορεί να καθιερωθεί είναι [η αλήθεια του] Μόνον-Νούς, πράγμα που δεν γίνεται
πιστευτό από εκείνους που ενστερνίζονται λανθασμένες απόψεις.
129.
Αυτό δεν ανήκει στο βασίλειο των
θεωρητικών ούτε σε εκείνο των Σραβάκας·(55) οι Βούδδας αποκαλύπτουν τον δρόμο
της αυτοπραγμάτωσης.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου