ΛΑΝΚΑΒΑΤΑΡΑ ΣΟΥΤΡΑ – Κεφ.2 [ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ] – 30. [Τα Τέσσερα Αναγκαία Πράγματα γιά τη Συγκρότηση της Μποντισαττβικότητας]

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]

ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ

XXX

Τα Τέσσερα Αναγκαία Πράγματα γιά τη Συγκρότηση της Μποντισαττβικότητας

Τότε ο Μαχαμάτι ο Μποντισάττβα-Μαχασάττβα, λαμβάνοντας υπ' όψιν τις μέλλουσες γενεές έκαμε πάλι την ακόλουθη παράκληση στον Ευλογημένο: Σε παρακαλώ, Ευλογημένε, πες μου σχετικά με την τελειοποίηση της πειθάρχησης με την οποία οι Μποντισάττβα Μαχασάττβας θα γίνουν μεγάλοι Γιόγκινς.

Ο Ευλογημένος απάντησε: Υπάρχουν τέσσερα πράγματα, Μαχαμάτι, με την ολοκλήρωση των οποίων οι Μποντισάττβας θα γίνουν μεγάλοι Γιόγκινς. Ποιά είναι αυτά τα τέσσερα; Αυτά είναι:

(1) Το να έχουν μία σαφή κατανόηση ως προς το τί βλέπεται από τον ίδιο τον Νου[50], (2) το να παραμερίσουν τις έννοιες της γέννησης, (80) της διαμονής και της εξαφάνισης, (3) το να κοιτάξουν μέσα [στην αλήθεια] ότι κανένας εξωτερικός κόσμος δεν υφίσταται και (4) το να αναζητήσουν για την επίτευξη της εσωτερικής πραγμάτωσης με την ευγενή σοφία. Εφοδιασμένοι με αυτά τα τέσσερα πράγματα οι Μποντισάττβα-Μαχασάττβας, θα γίνουν μεγάλοι Γιόγκινς.

Πώς ο Μποντισάττβα-Μαχασάττβα προσεγγίζει τη σαφή κατανόηση, Μαχαμάτι, σχετικά με το τί βλέπει ο ίδιος ο Νους; Προσεγγίζει προς αυτήν αναγνωρίζοντας ότι αυτός ο τριπλός κόσμος δεν είναι τίποτε (άλλο) παρά ο ίδιος ο Νους, χωρίς ένα εγώ και τα συμπαρομαρτούντα του, χωρίς αγώνες, χωρίς πήγαινε-έλα^- (αναγνωρίζει) ότι αυτός ο τριπλός κόσμος είναι εκδηλωμένος και φαντασιώνεται σαν πραγματικός κάτω από την επίδραση της δύναμης της συνήθειας της συσσωρευμένης από αμνημονεύτων χρόνων από λανθασμένους συλλογισμούς και φαντασιώσεις, και σε στενή σχέση με την πολλαπλότητα των αντικειμένων και των δράσεων, και σε συμφωνία με τις ιδέες της χωριστικότητας τέτοιες όπως σώμα, ιδιοκτησία και διαμονή. Έτσι, Μαχαμάτι, ο Μποντισάττβα-Μαχασάττβα αποκτά μία ολοκληρωτικά σαφή κατανόηση σχετικά με το τί βλέπει ο ίδιος ο Νους.

Πάλι, Μαχαμάτι, πώς ο Μποντισάττβα-Μαχασάττβα απορρίπτει τις έννοιες της γέννησης, της διαμονής και της εξαφάνισης; Με αυτό εννοείται ότι όλα τα πράγματα πρέπει να θεωρούνται σαν μορφές γεννημένες από ένα όραμα ή ένα όνειρο και (ότι) ποτέ δεν δημιουργήθηκαν αφού δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα όπως ο εαυτός, ο άλλος ή και οι δύο. [Οι Μποντισάττβας] θα ιδούν ότι ο εξωτερικός κόσμος υπάρχει μόνο σε συμφωνία με τον Μόνον-Νους· και βλέποντας ότι δεν υπάρχει ανάδευση των Βιζνάνας και ότι ο τριπλός κόσμος είναι ένα περίπλοκο δίκτυ αιτιότητας και οφείλει την ανάδυσή του στη χωριστικότητα, (81) θα βρουν ότι όλα τα πράγματα, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι πέραν από κάθε πρόβλεψη, ότι δεν υπάρχει τίποτε που να γίνεται αντιληπτό (κυριολ.: να βλέπεται) σαν καθεαυτού-φύση, και ότι [ο κόσμος] δεν πρέπει να θεωρείται σαν γεννημένος· και έτσι (οι Μποντισάττβας) θα εναρμονισθούν με την ενόραση ότι τα πράγματα έχουν τη φύση ενός οράματος κ.λπ., και θα φθάσουν στην αναγνώριση ότι τα πράγματα είναι αγέννητα. Καθιερωνόμενοι στο όγδοο στάδιο της Μποντισαττβικότητας, θα έχουν [στη συνειδητότητά τους] την εμπειρία μίας μεταστροφής, υπερβαίνοντας την Τσίττα. το Μάνας, τη Μανοβιζνάνα, τα πέντε Ντάρμας, τις [τρεις] Σβαμπάβας και τη δίπτυχη χωρίς-Εγώ-κατάσταση, και έτσι θα επιτύχουν το σώμα το κατασκευασμένο από τον νου (μανομαγιακάγια). Έτσι, Μαχαμάτι, ο Μποντισάττβα-Μαχασάττβα θα απορρίψει την έννοια της γέννησης, της διαμονής και της εξαφάνισης.^[51]

Ο Μαχαμάτι είπε[52]: Τί σημαίνει το σώμα της θέλησης, Ευλογημένε; Ο Ευλογημένος απάντησε; Σημαίνει ότι μπορεί κανείς [με αυτό το σώμα] να κινηθεί γρήγορα και ανεμπόδιστα όπως αυτός θέλει^- εξ ου (και ονομάζεται) σώμα της θέλησης (ή βουλητικό- σώμα ή θεληματικό σώμα), Μαχαμάτι. Για παράδειγμα, Μαχαμάτι, η θέληση (ή βούληση) [ή νους] ταξιδεύει ανεμπόδιστα επάνω από βουνά, επάνω από τείχη, ποτάμια, δένδρα κ.λπ., πολλές εκατοντάδες χιλιάδες γιοτζάνας μπορεί να είναι μακριά όταν ένας άνθρωπος ανακαλεί (στη μνήμη του) τις σκηνές οι οποίες είχαν προηγουμένως έλθει στην αντίληψη του, ενώ ο νους του συνεχίζει να λειτουργεί στο σώμα του χωρίς την παραμικρή διακοπή ή εμπόδιο. Κατά τον ίδιο τρόπο, Μαχαμάτι, το βουλητικό-σώμα (ή το σώμα της θέλησης), κατά την επίτευξη του Σαμάντι που ονομάζεται σαν- τη-Μάγια και κοσμημένο με τέτοιου είδους σημεία όπως οι δυνάμεις οι ψυχικές ικανότητες και ο αυτοέλεγχος, θα γεννηθεί στα ευγενή μονοπάτια και στις συναθροίσεις, κινούμενο τόσο ελεύθερα, όσο επιθυμεί, καθώς ανακαλεί τους αρχικούς του όρκους και κόσμους προκειμένου να φέρει όλα τα όντα στην ωριμότητα.

Έπειτα, Μαχαμάτι, τί σημαίνει με το ότι ο Μποντισάττβα- Μαχασάττβα (82) έχει μία καλή ενορατική κατανόηση όσον αφορά την ανυπαρξία των εξωτερικών αντικειμένων; Αυτό σημαίνει, Μαχαμάτι, ότι όλα τα πράγματα είναι σαν ένας αντικατοπτρισμός, σαν ένα όνειρο, σαν ένα τρίχινο δίκτυ^- και βλέποντας ότι όλα τα πράγματα είναι εδώ ουσιωδώς εξαιτίας της προσκολλήσεώς μας στη δύναμη της συνήθειας της χωριστικότητας η οποία έχει ωριμάσει από αμνημονεύτων χρόνων εξαιτίας της ψευδούς φαντασίωσης και της λανθασμένης εικασίας, οι Μποντισάττβας θα επιχειρήσουν την επίτευξη της αυτοπραγμάτωσης μέσω της ευγενούς των σοφίας. Οι Μποντισάττβα-Μαχασάττβας, Μαχαμάτι, εφοδιασμένοι με αυτά τα τέσσερα πράγματα, θα γίνουν μεγάλοι Γιόγκινς. Σε αυτά, επομένως, θα πρέπει εσύ να εξασκήσεις τον εαυτό σου, Μαχαμάτι.

---

[50] Αυτή είναι μία μάλλον άχαρη μετάφραση του σβασίττα - ντρίσυϊα

Ντρίσυϊα είναι «αυτό που βλέπεται», δηλαδή αυτός ο ορατός κόσμος, ή αυτός ο εξωτερικός, αντικειμενικός κόσμος, ο οποίος σύμφωνα με την Λανκαβατάρα είναι μία εκδήλωση του ίδιου του Νου. Όταν πραγματοποιηθεί αυτή η αλήθεια, ο αντικειμενικός κόσμος χάνει την πραγματικότητα του σαν τέτοια, και. εμείς δεν προσκολλόμαστε πιά σε αυτόν σαν να ήταν ένα τελικό μη-απορρίψιμο γεγονός το οποίο τοποθετείται καταπιεστικά ενάντια στον νου. Η Βουδδική ιδέα της ερμηνείας της ύπαρξης ιδεαλιστικά είναι περισσότερο θρησκευτική παρά λογική, γιατί οι Βουδδιστές θέλουν να ανεβάσουν την αξία του πνεύματος απόλυτα υπεράνω της ύλης, έτσι ώστε η ύλη να υπόκειται σε όλες τις προσταγές που μπορεί να δοθούν από το πνεύμα.

[51]     Η κατάλληλη θέση αυτής της τελευταίας πρότασης έτσι όπως έχει αποκατασταθεί είναι εδώ· αυτή στο Σανσκριτικό κείμενο βρίσκεται κοντά στο τέλος της σελίδας 81.

[52]    Η όλη παράγραφος είναι μία παρέμβαση, ένα είδος επεξηγηματικής σημείωσης. Το βουλητικό-σώμα (μανομαγιακάγια) αναφέρεται και πάλι στη σελίδα 115 και παρακάτω.