ΛΑΝΚΑΒΑΤΑΡΑ ΣΟΥΤΡΑ – Κεφ.2 [ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ] – 4. [Σχετικά με τις Βιζνάνας]

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ]

ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΝΤΑΡΜΑΣ

IV

Σχετικά με τις Βιζνάνας

Κατά τη στιγμή εκείνη, ο Μαχαμάτι ο Μποντισάττβα- Μαχασάττβα είπε πάλι στον Ευλογημένο: Με πόσους τρόπους Ευλογημένε, λαμβάνει χώραν η ανάδυση, η διαμονή και η κατάπαυση των Βιζνάνας;

Ο Ευλογημένος απάντησε: Υπάρχουν δύο τρόποι, Μαχαμάτι, με τους οποίους λαμβάνει χώραν η ανάδυση, η διαμονή και η κατάπαυση των Βιζνάνας και αυτό δεν είναι κατανοητό από τους φιλόσοφους. Δηλαδή, η κατάπαυση λαμβάνει χώραν όσον αφορά τη συνέχιση και τη μορφή. Κατά την ανάδυση των Βιζνάνας, επίσης, αυτές οι δύο είναι αναγνωρίσιμες: η ανάδυση όσον αφορά τη συνέχιση και η ανάδυση όσον αφορά τη μορφή. Κατά τη διαμονή (των Βιζνάνας), επίσης αυτές οι δύο [είναι που διακρίνονται]: η μία λαμβάνει χώραν όσον αφορά τη συνέχιση και η άλλη όσον αφορά τη μορφή.

[Επιπρόσθετα], στις Βιζνάνας διακρίνονται τρεις τρόποι εκδήλωσης:

(1) η Βιζνάνα σαν εξελισσόμενη,

(2) η Βιζνάνα σαν παράγουσα αποτελέσματα, και

(3) η Βιζνάνα σαν παραμένουσα στην αρχική της φύση.

[Επιπρόσθετα], Μαχαμάτι, στις Βιζνάνας οι οποίες λέγεται ότι είναι οκτώ, διακρίνονται γενικά δύο λειτουργίες: η διακρίνουσα (λειτουργία) και η λειτουργία η χωριστικοποιούσα τα αντικείμενα. 'Οπως ένας καθρέπτης αντανακλά μορφές, Μαχαμάτι, η διακρίνουσα Βιζνάνα διακρίνει [αντικείμενα]. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο, Μαχαμάτι, τη διακρίνουσα Βιζνάνα και τη χωριστικοποιούσα τα αντικείμενα Βιζνάνα, δεν υπάρχει καμμία διαφορά- αυτές είναι αμοιβαία καθοριζόμενες. Επιπλέον, Μαχαμάτι, η διακρίνουσα Βιζνάνα λειτουργεί εξαιτίας της μεταμόρφωσης που λαμβάνει χώραν [στον νου] λόγω μίας μυστηριώδους καθ' έξιν μηχανιστικής ενεργειακής αντίδρασης (ή δύναμης της συνήθειας), ενώ, Μαχαμάτι, η χωριστικοποιούσα τα αντικείμενα Βιζνάνα (38) λειτουργεί εξαιτίας του ότι ο νους χωριστικοποιεί έναν αντικειμενικό κόσμο και εξαιτίας της καθ' έξιν μηχανιστικής ενεργειακής αντίδρασης που έχει συσσωρευθεί από τους λανθασμένους συλλογισμούς (που γίνονταν) από αμνημονεύτων χρόνων.

Πάλι, Μαχαμάτι, με την κατάπαυση όλων των αισθητηριακών Βιζνάνας σημαίνει την κατάπαυση από την Αλαγιαβιζνάνα των διαφοροτρόπως συσσωρευθησών καθ’ έξιν, μηχανιστικών ενεργειακών αντιδράσεων οι οποίες παράγονται όταν χωριστικοποιούνται οι μη-πραγματικότητες. Αυτό, Μαχαμάτι, είναι γνωστό σαν την κατάπαυση της όψης-μορφή των Βιζνάνας.

Πάλι, Μαχαμάτι, η κατάπαυση της όψης-συνέχεια των Βιζνάνας λαμβάνει χώραν με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή, Μαχαμάτι, όταν και τα δύο, και αυτό που υποστηρίζει [τις Βιζνάνας] και εκείνο το οποίο είναι κατανοητό ή αντιληπτό [από τις Βιζνάνας], σταματούν να λειτουργούν. Με (τον όρο): αυτό που υποστηρίζει [τις Βιζνάνας], σημαίνει την δύναμη της συνήθειας (ή την καθ’ έξιν μηχανιστική ενεργειακή αντίδραση) [ή μνήμη] η οποία έχει συσσωρευθεί από λανθασμένους συλλογισμούς μέσα στο διάβα του άναρχου χρόνου, και με (τον όρο): εκείνο το οποίο είναι αντιληπτό [από τις Βιζνάνας], σημαίνει τον αντικειμενικό κόσμο τον διακρινόμενο και χωριστικοποιούμενο από τις Βιζνάνας, ο οποίος δεν είναι, ωστόσο, τίποτε περισσότερο παρά ο ίδιος ο Νους.

Αυτό, Μαχαμάτι, είναι σαν έναν βώλο λάσπης και τα μόρια της σκόνης τα οποία αποτελούν την ουσία του, αυτά δεν είναι ούτε διαφορετικά ούτε μη-διαφορετικά (από αυτόν)· ακόμη είναι σαν τον χρυσό και τα διάφορα κοσμήματα που είναι φτιαγμένα από αυτόν, Αν, Μαχαμάτι, ο βώλος της λάσπης είναι διαφορετικός από τα μόρια της σκόνης του, κανένας βώλος δεν θα μπορούσε ποτέ να προκύψει από αυτά. Αλλά καθώς προέρχεται από αυτά, δεν είναι διαφορετικός από τα μόρια της σκόνης. Πάλι, αν δεν υπάρχει καμμία διαφορά ανάμεσα τους, ο βώλος θα πρέπει να είναι αξεδιάκριτος από τα μόρια του.

Αλλά και έτσι, Μαχαμάτι, αν οι αναπτυσσόμενες Βιζνάνας είναι διαφορετικές από την Αλαγιαβιζνάνα, η Αλάγια δεν μπορεί να είναι η αιτία, ούτε καν στην αρχική της μορφή. Πάλι, αν αυτές είναι μη- διαφορετικές, η κατάπαυση των αναπτυσσομένων Βιζνάνας θα σημαίνει την κατάπαυση της Αλαγιαβιζνάνα, αλλά δεν υπάρχει κατάπαυση της αρχικής της μορφής. Κατά συνέπειαν, Μαχαμάτι, αυτό που σταματά να λειτουργεί δεν είναι η Αλάγια στην αρχική της καθεαυτού-μορφή, αλλά είναι η παράγουσα-αποτέλεσμα μορφή της Βιζνάνα. Όταν αυτή η αρχική καθεαυτού-μορφή παύει να υπάρχει, τότε θα υπάρξει εκεί, πράγματι, η κατάπαυση της Αλαγιαβιζνάνα.

(39)     Αν, ωστόσο, υφίσταται η κατάπαυση της Αλαγιαβιζνάνα, αυτή η διδαχή δεν θα διαφέρει καθόλου από την μηδενιστική διδαχή των φιλοσόφων.

Η διδαχή αυτή, Μαχαμάτι, όπως υποστηρίζεται από τους φιλοσόφους, είναι ετούτη: Όταν καταπαύει η σύλληψη ενός αντικειμενικού κόσμου, παύει η συνέχιση των Βιζνάνας· και όταν δεν υπάρχει πιά αυτή η συνέχιση των Βιζνάνας, η συνέχιση η οποία εξακολουθούσε από αμνημονεύτων χρόνων, καταστρέφεται επίσης. Οι φιλόσοφοι, Μαχαμάτι, ισχυρίζονται ότι υπάρχει μία πρώτη (αρχική) αιτία από την οποία λαμβάνει χώραν η συνέχιση· δεν υποστηρίζουν ότι η Βιζνάνα του οφθαλμού απορρέει από την αλληλεπίδραση της μορφής και του φωτός· θεωρούν σαν δεδομένη μία άλλη αιτία. Τί είναι αυτή η αιτία, Μαχαμάτι; Η πρώτη (αρχική) τους αιτία είναι γνωστή σαν πνεύμα (πραντάνα), ψυχή (πουρούσα), κύριος (ισβάρα), χρόνος ή άτομο.