Ακασαγκάρμπα Σούτρα

ΑΚΑΣΑΓΚΑΡΜΠΑ ΣΟΥΤΡΑ

ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མདོ། 
The Ākāśagarbha Sūtra

Ākāśagarbhasūtra 
འཕགས་པ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ།
phags pa nam mkhai snying po zhes bya ba theg pa chen poi mdo


The Noble Mahāyāna Ākāśagarbha Sūtra

Āryākāśagarbhanāmamahāyānasūtra

 Toh 260, Degé Kangyur, vol 66 (mdo sde, za), folios 264a–283b

 Translated by the Sakya Pandita Translation Group
(International Buddhist Academy Division) 84000
TRANSLATING THE WORLS OF THE BUDDHA
 Published by 84000 (2014) www.84000.co
This work is provided under the protection of a Creative Commons CC BYNC-ND (Attribution - Non-commercial - No-derivatives) 3.0 copyright. It may be copied or printed for fair use, but only with full attribution, and not for commercial advantage or personal compensation. For full details, see theCreative Commons license.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Σύνοψη
Ευχαριστίες
Εισαγωγή
Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ακασαγκάρμπα Σούτρα
Βιβλιογραφία
Σημειώσεις

Σύνοψη

Όταν ο Βούδας βρισκόταν στο Όρος Καλατίκα (Khalatika) μαζί με τη ακολουθία του, παρουσιάστηκε μια εκδήλωση φωτός που έφεραν μαζί τους, οι απελευθερωτικές δραστηριότητες του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα. Αφού ενώθηκε με την ομάδα, ο Ακασαγκάρμπα φανέρωσε ακόμα μια εκπληκτική εκδήλωση και ο Βούδας επαινώντας τις ασύλληπτες επιτεύξεις και δραστηριότητες του, εξήγησε πώς να επικαλεστούμε τις ευλογίες του. Αρχίζοντας με τις βασικές παραβάσεις των ηγετών, των υπουργών, των Σράβακα και των αρχάριων Μποντισάτβα και στη συνέχεια εξηγώντας με λεπτομέρεια τα τελετουργικά του εξαγνισμού, ενθαρρύνει όσους έχουν κάνει τέτοιες παραβάσεις, να στραφούν προς τον Ακασαγκάρμπα. Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται στον Ακασαγκάρμπα, εκείνος προσαρμόζει τις προβολές του ώστε να ταιριάζουν με τις ανάγκες τους και εμφανίζεται σ’ αυτούς στον ξύπνιο τους, στα όνειρά τους, ή την ώρα του θανάτου τους. Έτσι ο Ακασαγκάρμπα τους οδηγεί όλους σταδιακά στον δρόμο, βοηθώντας τους να εξαγνίσουν τις αρνητικές τους πράξεις, τους απαλύνει τα βάσανα, εκπληρώνει τις ευχές τους, ώστε τελικά να πραγματώσουν την τέλεια Φώτιση.


Ευχαριστίες
Η Σούτρα αυτή μεταφράστηκε από το Sakya Pandita Translation Group, International Buddhist Academy Division. Το κείμενο μεταφράστηκε στα Αγγλικά από τους λόγιους μοναχούς Jampa Tenzin και Ngawang Tenzin και τους Cristian Bernet και JuliaC. Stenzel.   Επιμέλεια από τους Pamela Gayle White και  Vivian Paganuzzi.  

Εισαγωγή
Ακασαγκάρμπα, ο Μποντισάτβα ‘Ουσία του Διαστήματος’.
Ο Ακασαγκάρμπα βρίσκεται μεταξύ των Οκτώ Υιών (στενός μαθητής) του Βούδα (nye ba’i sras brgyad or nye ba’i sras chen brgyad), που θεωρούνται οι κύριοι Μποντισάτβα της ακολουθίας του Βούδα. Οι υπόλοιποι επτά είναι ο Μαντζούσρι, ο Αβαλοκιτεσβάρα, ο Βατζραπάνι, ο Κσιτιγκάρμπα, ο Σαρβανιβαραναβισκαμπίν, ο Μαϊτρέγυα και ο Σαμανταμπάντρα. Καθένας από τους Μποντισάτβα εκπληρώνει έναν συγκεκριμένο ρόλο για το όφελος των όντων. Ο Ακασαγκάρμπα βοηθά τα όντα να εξαγνιστούν από τα αποτελέσματα των αρνητικών τους πράξεων.

Το όνομα Ακασαγκάρμπα μπορεί να αποδοθεί ως ‘Ουσία (garbha)[1] του Διαστήματος (akasa)‘ στα Αγγλικά. Για να κατανοήσεις το όνομά του είναι χρήσιμο να σκεφτείς την έννοια του διαστήματος, από την Βουδιστική άποψη. Ως προς την πρώιμη Βουδιστική θεωρία, το διάστημα δεν εμποδίζει, είναι η απουσία ύλης που επιτρέπει την ανεμπόδιστη κίνηση των τεσσάρων μεγάλων στοιχείων της γης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα. Το διάστημα είναι επίσης ανεμπόδιστο επειδή είναι πανταχού παρόν και αιώνια φύση. Δεν είναι μόνο η απλή απουσία εμποδίου, αλλά θεωρείται ως ένα από τα τρία μη σύνθετα ντάρμα ή φαινόμενα του κόσμου αυτού, τα άλλα δύο είναι τα δύο είδη παύσης[2]. Στην ΠάλιMahaparinibbanasutta, το διάστημα παρουσιάζεται ως το πραγματικό θεμέλιο για όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ύπαρξης[3]. Κατανοούμε έτσι, την κυρίαρχη θέση που κατέχει το διάστημα μεταξύ των στοιχείων της ύπαρξης. Με τον ίδιο τρόπο ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, κατέχει την κυρίαρχη θέση μεταξύ των ομοτίμων του, η παρουσία του ξεπερνά κάθε τι άλλο στον κόσμο εκτός από τους ίδιους τους Βούδες. Σαν το διάστημα που κατέχει την απεριόριστη δυνατότητα να φιλοξενεί ολόκληρο τον κόσμο των φαινομένων, έτσι και ο Ακασαγκάρμπα κατέχει αμέτρητες ασύλληπτες ιδιότητες για να ωφελεί τα όντα. Καθώς ενσαρκώνει το ανεμπόδιστο, βοηθά τα όντα να αφαιρούν τα εμπόδια από το δρόμο της αφύπνισης, τα εμπόδια συγκεκριμένα που δημιουργούνται από τις ίδιες τους τις αρνητικές πράξεις, αποκαλύπτοντας τις παραβάσεις τους.

Εξ αιτίας της σχέσης του με το διάστημα και τον εξαγνισμό των αρνητικών πράξεων, ο Ακασαγκάρμπα έχει συνδεθεί στενά με τον Βούδα Βαϊροτσάνα, που είναι κυρίαρχη φιγούρα στις Βουδιστικές ταντρικές παραδόσεις, που η κύρια του λειτουργία είναι ο εξαγνισμός της αρνητικότητας εν γένει και ειδικότερα, όσων έχουν πεθάνει. Ο Ακασαγκάρμπα είναι μια σημαντική λατρευτική[4] φιγούρα ειδικότερα στις ταντρικές παραδόσεις της Κίνας και της Ιαπωνίας.

Το κείμενο της Ακασαγκαρμπασούτρα

Ο Μ. W. de Visser, στην εργασία του για τον Ακασαγκάρμπα στην Κίνα και την Ιαπωνία (δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε) δίνει μια περιεκτική λίστα κειμένων που σχετίζονται με τον Μποντισάτβα.[5] H πρώτη μεταξύ αυτών που εμφανίστηκε στα Κινέζικα ήταν η Σούτρα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, που μετέφρασε ο Μπουνταγυάσας (Buddhayasas) μεταξύ 403μχ και 413μχ. Αυτή είναι και η παλιότερη έκδοση του κειμένου που έχουμε, η Σανσκριτική δεν υπάρχει πλέον.

Η Κινέζικη έκδοση αυτού του κειμένου διαφέρει σημαντικά από την Θιβετανική έκδοση στο Κανγκιούρ.[6] Αν και το βασικό περιεχόμενο στα δύο κείμενα είναι το ίδιο, η δομή τους διαφέρει πολύ και στα Κινέζικα υπάρχουν εδάφια που δεν υπάρχουν στα Θιβετανικά, και το αντίθετο.[7] Δικαιολογημένα λοιπόν αναφέρουμε δυο διαφορετικές εκδόσεις τηςĀkāśagarbhasūtra.

Το Θιβετανικό κείμενο ετοιμάστηκε από τους Σακυαπράμπα και Ρατναρακσίτα, δυο μοναχούς που άκμασαν περί τον 9ο μχ αιώνα.[8] Αν και στο Κανγκυούρ υπάρχει μια Ākāśagarbhasūtra, έχουμε εναλλακτικές μεταφράσεις κάποιων παραγράφων της. Στη Siksasamuccaya του Σαντιντέβα, όπου έχουν επιβιώσει τα Σανσκριτικά καθώς και η μετάφραση στα Θιβετανικά, αναφέρει εκτενώς (εδάφια) από τη Σούτρα.[9]

Καίρια σημεία της Ākāśagarbhasūtra

Αυτή η Σούτρα είναι πολύ γνωστή στην Θιβετανική Βουδιστική κοινότητα, τουλάχιστον ονομαστικά. Αυτό απορρέει από το γεγονός ότι αναφέρεται στο υψηλά ιστάμενο και ευρέως μελετημένο κείμενο του Σαντιντέβα Μποντιτσαριαβατάρα (Θιβ.byang chub sems pa’i spyod pa la ’jug pa). Στο πέμπτο κεφάλαιο ‘Διαφύλαξη της Επαγρύπνησης’, ο Σαντιντέβα συμβουλεύει τον αναγνώστη να μελετήσει τις Σούτρες, αρχίζοντας με την  Ākāśagarbhasūtra, ώστε να μάθει για την εξάσκηση[10].

Η Ākāśagarbhasūtra είναι Σούτρα της Μαχαγιάνα, που δίνει έμφαση στην πνευματική εξάσκηση. Επομένως μπορεί να ειπωθεί, πως έχει μεγάλη συνάφεια με αυτό που ονομάζεται Μαχαγιάνα Σούτρες της διαλογιστικής συγκέντρωσης, όπου ηŚūraṃgamasamādhisūtra είναι η κύρια αντιπρόσωπός τους. Το κείμενό μας πράγματι αναφέρεται στην διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου (Σανκσρ. śūraṃgamasamādhi) των Μποντισάτβα του δεκάτου επιπέδου[11]. Επιπλέον, στη συζήτηση για τις παραβάσεις των αρχαρίων Μποντισάτβα, επικρίνεται μεταξύ άλλων διεφθαρμένων συνηθειών και ο περιορισμός της εξάσκησης των μοναχών στην απλή απαγγελία των γραφών και μόνο.

Το κύριο θέμα αυτής της Σούτρας όμως, δεν είναι ο διαλογισμός, παρά η εμπιστοσύνη και η αφοσίωση στον Μποντισάτβα ως τα μέσα του εξαγνισμού. Επειδή, όπως ήδη αναφέραμε, η κύρια δραστηριότητα του Ακασαγκάρμπα είναι η αφαίρεση των εμποδίων του δρόμου της αφύπνισης, συνιστάται έντονα, να αναπτύξουν οι μαθητές καθαρή πίστη σ’ αυτόν. Είναι αυτή η πίστη, μαζί με τις λατρευτικές ασκήσεις αφοσίωσης και προσφορών, που επικαλείται την παρουσία και τις ευλογίες του. Αφού καλεστεί, ο Μποντισάτβα θα βοηθήσει τους πιστούς σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και τις τάσεις τους, κάνοντάς τους καταρχήν να φανερώσουν τις αρνητικές τους πράξεις.

Αυτή η άσκηση της γνωστοποίησης ή της εξομολόγησης των αρνητικών πράξεων θεωρείται θεμελιώδες στοιχείο της Βουδιστικής εξάσκησης. Ουσιώδες για τον εξαγνισμό του νου, είναι το τρίτο μέρος της επτάπτυχης άσκησης (Θιβ. yan lag bdun pa) που είναι μια προκαταρτική άσκηση καθημερινής απαγγελίας των περισσοτέρων ασκούμενων στη Θιβετανική παράδοση[12]. Οι επτά πτυχές είναι: απόδοση τιμών στους Βούδες, παρουσίαση προσφορών σ’ αυτούς, γνωστοποίηση των αρνητικών μας πράξεων, αγαλλίαση για τις θετικές πράξεις όλων των όντων, έκκληση για Ντάρμα, παράκληση να παραμείνουν οι Φωτισμένοι μαζί μας και αφιέρωση όλων των αρετών για το όφελος όλων των όντων.

Ποιες ακριβώς είναι αυτές οι αρνητικές πράξεις που πρέπει να φανερώσουν οι ακόλουθοι του Βούδα; Σ’ αυτήν τη Σούτρα ο ίδιος ο Βούδας απαντάει στην ερώτηση: είναι οι παραβάσεις (Θιβ. ltung ba, Σανσκ. Āpatti) ή τα παραπτώματα. Τα παραπτώματα είναι οι παραβιάσεις των όρκων ή των αρχών της συμπεριφοράς, που είναι συγκεκριμένες για κάθε είδος Βουδιστή μαθητή. Στο Βουδισμό, οι όρκοι αποτελούν πνευματικές δεσμεύσεις, που παίρνονται για να διασφαλίσουν τη σταθερή πρόοδο στο δρόμο. Είναι οι «πρακτικές εφαρμογές και προέρχονται από διαφορετικές Βουδιστικές θεωρίες[13].» Επομένως οι παραβάσεις δεν είναι κάποιες πράξεις που κρίνονται ηθικά ανάρμοστες από κάποια ανώτερη εξουσία. Αλλά οι πράξεις του σώματος, του λόγου και του νου που έχουν σαν αποτέλεσμα, σοβαρά εμπόδια στον πνευματικό δρόμο αυτού που τις διαπράττει. Προκαλούν σα να λέμε, ‘πέσιμο’ από το δρόμο της αφύπνισης και στη χειρότερη περίπτωση πτώση στα κατώτερα πεδία της ύπαρξης. Αυτές οι παραβάσεις πρέπει να γνωστοποιηθούν και να εξαγνιστούν από το ξεκίνημα του δρόμου, και ακριβώς αυτή είναι η ειδικότητα του Ακασαγκάρμπα, να βοηθά τους ανθρώπους να το κάνουν αυτό. Κάποιος μπαίνει στην Μαχαγιάνα όταν έχει αναπτύξει την μποντιτσίτα, που είναι η απόφαση να φτάσει στη Φώτιση για το όφελος όλων των όντων[14]. Επομένως το πρώτο βήμα στην άσκηση είναι η δημιουργία αυτής τηςπρόθεσης, που ονομάζεται η μποντιτσίτα της επιθυμίας (Θιβ. smon pa’i byang chub kyi sems, Σανσκ. bodhipraṇidhicitta)που μετέπειτα ακολουθείται από ενεργή συμμετοχή στο δρόμο, την μποντιτσίτα της εφαρμογής (Θιβ. ’jug pa’i byang chub kyi sems, Σανσκ.bodhiprasthānacitta[15]). Στην εκτενή εξήγηση της εξάσκησης στην μποντιτσίτα της εφαρμογής, που υπάρχει στοΑποσαφήνιση της Πρόθεσης του Σοφού (Elucidation of the Sage’s Intent, thub pa dgongs gsal) του Σάκυα Παντίτα, ο συγγραφέας εξηγεί την αιτία της γέννησής της, τον τρόπο καλλιέργειας των συνθηκών που ευνοούν την ανάπτυξή της και τις μεθόδους που αποτρέπουν την μείωσή της[16]. Στο τελευταίο μέρος αναφέρει τις βασικές παραβάσεις που απαριθμούνται στην  Ākāśagarbhasūtra. Είναι οι παραβάσεις που κάνουν οι ηγέτες, οι πολιτικοί και οι Σράβακα ή οι μαθητές, και ειδικότερα οι αρχάριοι Μποντισάτβα[17]. Αυτή η λίστα, εκτός των παραβάσεων των Σράβακα, έγινε το κύριο θέμα της εκπαίδευσης Μαχαγιάνα που είναι γνωστό ως οι δεκατέσσερις βασικές παραβάσεις[18]. Επειδή στο κείμενο αυτό μελετούν όλες οι σχολές του Θιβετανικού Βουδισμού, οι συγγραφείς όλων των παραδόσεων αναφέρονται στηνĀkāśagarbhasūtra ως πηγή για την κατανόηση των παραβάσεων των Μποντισάτβα[19].

Η Σούτρα αναφέρει την ακόλουθη λίστα παραβάσεων:

α) Για τους ηγέτες κσατρίγια:

    1.      Η κλοπή από ένα μέρος λατρείας ή από τη σάνγκα ή η προτροπή των άλλων να το κάνουν.

2.      Η επιβολή να εγκαταλείψουν οι άλλοι το Ντάρμα και η δημιουργία εμποδίων στις διδασκαλίες.

3.      Η επιβολή να εγκαταλείψουν οι μοναχοί τα ράσα τους και η κακομεταχείρισή τους.

4.      Η διάπραξη κάποιας από τις χείριστες πράξεις.

5.      Η υποστήριξη της θεώρησης της μη ύπαρξης της αιτιότητας.

 β) Για τους υπουργούς:

1.      Η κλοπή από ένα μέρος λατρείας ή από τη σάνγκα.

2.      Η καταστροφή χωριού, περιφέρειας ή πόλης.

3.      Η επιβολή να εγκαταλείψουν οι άλλοι το Ντάρμα και η δημιουργία εμποδίων στις διδασκαλίες.

4.      Το βλάψιμο των μοναχών μέσω της αφαίρεσης των ράσων τους, τιμωρίας ή του φόνου τους.

5.      Η διάπραξη κάποιας από τις χείριστες πράξεις.

 γ) Για τους Σράβακα:

1.      Ο φόνος

2.      Η κλοπή

3.      Η ακάθαρτη συμπεριφορά

4.      Το ψέμα

5.      Το βλάψιμο ενός Βούδα.

δ) Για τους αρχάριους Μποντισάτβα:

1.      Η διδαχή του βαθιού Ντάρμα της κενότητας σε ανώριμους πνευματικά ανθρώπους.

2.      Η αποθάρρυνση των ανθρώπων στο να ασκηθούν στο δρόμο της Μαχαγιάνα.

3.      Η αποθάρρυνση των ανθρώπων στο να ασκηθούν στην βινάγυα της ατομικής απελευθέρωσης.

4.      Η δυσφήμηση του δρόμου των Σράβακα, λέγοντας πως εμποδίζει τα όντα να φτάσουν στην Φώτιση και να εξαλείψουν τις μολύνσεις.

5.      Η εξύμνηση του εαυτού και τα ψέματα από ζήλια και χάριν της απόκτησης κέρδους και φήμης.

6.      Η εξαπάτηση των άλλων, ισχυριζόμενοι πως έχουμε πραγματώσει τις βαθιές διδασκαλίες της κενότητας, ενώ δεν τις έχουμε πραγματώσει.

7.      Το να είμαστε η αιτία να επιβάλλονται πρόστιμα στους μοναχούς και να προσφέρουμε τη δωροδοκία που πήραμε στους κσατρίγια.

8.      Το να είμαστε η αιτία να εγκαταλείψουν οι μοναχοί την άσκηση του στοχασμού και να δίνουμε τις προσφορές που προορίζονταν στους μοναχούς που στοχάζονται, για να ωφεληθούν μοναχοί που κάνουν απλώς την άσκηση της απαγγελίας.

 Ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό χαρακτηριστικό της Σούτρα αυτής είναι η αναφορά στις ασκήσεις του ονείρου[20]. Παρόμοιες ασκήσεις είναι γνωστές στους μαθητές του Θιβετανικού Βουδισμού που είναι εξοικειωμένοι με τις τεχνικές αυτού που ονομάζεται γιόγκα του ονείρου, όμως είναι αρκετά σπάνιες στα μη ταντρικά κείμενα της Μαχαγιάνα[21]. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η άσκηση του ονείρου προορίζεται για όσους απέτυχαν να συναντήσουν τον Ακασαγκάρμπα όταν ήταν ξυπνητοί ώστε να δημιουργήσουν μια συνάντηση με τον Μποντισάτβα στο όνειρο και να γνωστοποιήσουν τις παραβάσεις τους.

Τέλος, ένα επαναλαμβανόμενο θέμα της Σούτρας είναι η χρήση των νταράνι. Αυτός ο όρος έχει τουλάχιστον δύο ξεχωριστές ερμηνείες σ’ αυτό το κείμενο: από τη μια είναι ένας μυστικιστικός τύπος που επαναλαμβάνεται για να εκπληρώσει κάποια συγκεκριμένη κοσμική και πνευματική επιθυμία, δικιά μας ή των άλλων, και από την άλλη, είναι η κατάσταση της αλάνθαστης μνημοσύνης που πετυχαίνουν οι Μποντισάτβα στα υψηλότερα επίπεδα πραγμάτωσης. Η αναφορά στα νταράνι όμως δεν υπονοεί την επιρροή του ταντρικού βουδισμού στο κείμενο αυτό. Τα νταράνι χρησιμοποιούνται αρκετά συχνά στα πρώτα κείμενα της Μαχαγιάνα που προηγούνται της ανάπτυξης των τάντρα στο Βουδισμό[22].

Συμπεράσματα      

Η Ākāśagarbhasūtra μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ιερό κείμενο της Μαχαγιάνα, όπου η αφοσίωση, για τον Βουδισμό, είναι το επιδέξιο μέσο στο δρόμο της Φώτισης. Στην Κίνα και την Ιαπωνία θεωρείτο πολύ σημαντικό κείμενο, εκεί ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα υπήρξε σημαντική λατρευτική μορφή και στη Θιβετανική παράδοση ήταν η κύρια πηγή της λίστας των παραβάσεων των Μποντισάτβα. Η Σούτρα προηγείται της ανάπτυξης του ταντρικού βουδιστικού κινήματος στην Ινδία, όμως περιέχει αρκετά στοιχεία που της προσδίδουν σπουδαιότητα και που αργότερα αναπτύχθηκαν στην Βατζραγιάνα.

Ο Ακασαγκάρμπα είναι η ουσία, η μήτρα του διαστήματος. Είναι απέραντος και παρέχει στα όντα ότι χρειάζονται, είναι ανεμπόδιστος, αφαιρώντας κάθε τι που τα εμποδίζει να δουν την αλήθεια.

 Η Μετάφραση

 Για τη μετάφραση αυτή, οι μεταφραστές βασίστηκαν στην έκδοση Dege του Κανγκυούρ, υποστηριζόμενοι από τις εκδόσεις Beijing και Narthang, και τη βοήθεια της παρεμφερούς έκδοσης του Κανγκυούρ (δες βιβλιογραφία). Όταν αντιμετωπίσαμε προβληματικές ή δύσκολες παραγράφους, συζητήσαμε τις εκδοχές με τους Θιβετανούς λογίους που συνεργαζόμασταν, για να βρούμε την καταλληλότερη ερμηνεία του κειμένου.

Το έργο της μετάφρασης συμπίπτει αναπόφευκτα με το έργο της ερμηνείας κι έτσι κάθε μετάφραση αποτελεί μια πιθανή ερμηνεία ενός κειμένου. Στην περίπτωση αυτή, το έργο υπήρξε δύσκολο εξ αιτίας των πολλών δυσνόητων και κάπως απόκρυφων ποιητικών στίχων που η Σούτρα περιέχει. Έχοντας όλες τις πηγές στη διάθεσή μας, κάναμε το καλύτερο δυνατόν για να καταλάβουμε και να μεταφράσουμε τους στίχους αυτούς. Η διαύγεια των Αγγλικών στίχων που προέκυψαν όμως, δεν αντανακλά την διφορούμενη φύση του Θιβετανικού κειμένου, που είναι αινιγματική σε πολλές περιπτώσεις. Ζητάμε συγνώμη για όλες τις περιπτώσεις που δεν ήμασταν δίκαιοι.  

Η εξειδικευμένη ορολογία, όπως τα διάφορα είδη όντων που βρίσκονταν μπροστά στον Βούδα καθώς και ορισμένοι τεχνικοί όροι, δίνονται στα Σανσκριτικά καθώς σκεφτήκαμε πως η Αγγλική τους απόδοση δεν θα έδινε το ακριβές νόημα. Η Θιβετανική έκδοση της Σούτρας περιέχει επίσης κάποια νταράνι στα Σανσκριτικά, έτσι κι εμείς, όπως οι Θιβετανοί μεταφραστές, τα αφήσαμε όπως είναι. Στην προσπάθειά μας να αναδομήσουμε τα πιο σωστά τους Σανσκριτικά, αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα αν και είχαμε τη βοήθεια ενός ειδικού στα Σανσκριτικά. Η επίλυσή τους απαιτεί ένα ξεχωριστό εγχείρημα, κάτι που είναι πέρα από την πρόθεση της παρούσας μεταφραστικής εργασίας.


 Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ   
Η Ευγενής Σούτρα της Μαχαγιάνα του Ακασαγκάρμπα



[F.264.a] Σεβασμός σε όλους τους Βούδες και τους Μποντισάτβα!

Έτσι άκουσα. Ο Μπαγκαβάν βρισκόταν στο Όρος Καλατίκα, στα μέρη των ερημιτών του Σοφού, μαζί με μια αμέτρητα μεγάλη συνοδεία μοναχών και μεγάλων Σράβακα. Εκεί έμενε ένα πλήθος από μεγάλους Μποντισάτβα Μαχασάτβα,  τόσο απροσμέτρητα μεγάλο, όσο η άμμος του ποταμού Γάγγη, που σχημάτιζε μια αμέτρητα απέραντη συνοδεία Μποντισάτβα. Τη στιγμή που ο Μπαγκαβάν ολοκλήρωσε τη προφητεία για τους θαυμάσιους όρκους των Τατάγκατα, το πετράδι[23]Ιντρανίλα εμφανίστηκε στα δυτικά. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες πολύτιμα πετράδια που εκπληρώνουν ευχές, διασκορπίστηκαν και το περικύκλωσαν. [F.264.b] Το φως τους πολύτιμου αυτού πετραδιού έκανε αόρατες όλες τις έκδηλες μορφές σ’ ολόκληρο τον τρις χιλιόκοσμο. Έτσι, με εξαίρεση τους Τατάγκατα, όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι, οι Σράβακα και οι Μποντισάτβα, καθώς και οι έκδηλες μορφές των μεγάλων στοιχείων της γης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα –όσες πολλές κι αν ήταν οι εκδηλώσεις των μεγάλων στοιχείων- όλες χωρίς εξαίρεση έσβησαν και μόνο το πολύτιμο πετράδι παρέμεινε ορατό. Τα πάντα φαίνονταν απέραντα, απεριόριστα και άφατα σαν το διάστημα. Κι ο Μπαγκαβάν επίσης έγινε πιο ακτινοβόλος, πιο καθαρός και πιο λαμπρός[24].

Πράγματι, τα όντα που ήταν συγκεντρωμένα εκεί δεν μπορούσαν να δουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους. Για εκείνα, όλες οι ορατές εκδηλώσεις των μεγάλων στοιχείων είχαν παύσει και ήταν ασύλληπτες με τα μάτια. Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το σώμα τους, τα χαρακτηριστικά τους[25] ή το σχήμα τους, ούτε είχαν την αίσθηση της αφής[26]. Ότι κι αν έβλεπαν όπως κι αν το έβλεπαν, το έβλεπαν κενό. Δεν έβλεπαν ούτε τη σφαίρα του ήλιου ή της σελήνης. Τα αστέρια, το στοιχείο της γης, το στοιχείο του νερού, το στοιχείο της φωτιάς και το στοιχείο του αέρα ήταν αόρατα στα μάτια τους. Ήχοι δεν αντηχούσαν στα αυτιά τους. Οι μύτες τους δεν έπιαναν οσμές. Δεν έπαιρναν το νου τους και τα νοητικά συμβάντα ως ‘εγώ’ ούτε ως ‘δικό μου’ και δεν εμφανίζονταν οι έξι γνωστικές βάσεις. Τα μεγάλα στοιχεία ήταν κι αυτά ασύλληπτα. Όμως όπου κι αν γύριζαν το βλέμμα τους, σε όλες τις κατευθύνσεις έβλεπαν τα πάντα με τα φυσικά σημάδια, τα χρώματα, τα σχήματα και τα σώματα των Τατάγκατα. Μόνο το πολύτιμο Ιντρανίλα περικυκλωμένο από τα πολύτιμα πετράδια που εκπληρώνουν ευχές εμφανίστηκε από μακριά, πέρα από αυτό, τίποτα άλλο δεν ήταν ορατό.

[F.265.a]Σε εκείνο το μέρος, οι Μποντισάτβα του δεκάτου επιπέδου που είχαν πραγματώσει την διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου, και είχαν την δέσμευση μιας ακόμα γέννησης και όσοι ήταν στην τελευταία τους ύπαρξη, κοίταξαν και είδαν, αλλά δεν τρόμαξαν, ούτε φοβήθηκαν ούτε τρομοκρατήθηκαν, επειδή είχαν πραγματώσει πως όλα τα φαινόμενα είναι από τη φύση τους προικισμένα με την τελική αλήθεια, το ως είναι και την κενότητα. Γι αυτό δεν τρόμαξαν καθόλου, ούτε φοβήθηκαν ούτε τρομοκρατήθηκαν.

Οι υπόλοιποι μεγάλοι Μποντισάτβα Μαχασάτβα, Σράβακα, ντέβα, νάγκα, γιάκσα, γκαντάρβα, ασούρα, γκαρούντα, κινάρα, μαχοράγκα, κιμπάντα, πρέτα, πισάκας (picakas), πούτανας (putanas), καταπούτανας (kataputanas)-όλα τα ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα της συγκέντρωσης-ήταν πολύ τρομαγμένοι και σε απόγνωση. Είχαν σαστίσει για αυτά που βρίσκονταν εδώ και αυτά που βρίσκονταν παραπέρα, και μέσα στη σύγχυσή τους δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ο ένας τον άλλο. Στην κατάσταση αυτή, ρωτούσαν «Τι είναι αυτό», «Πως έγινε αυτό;» και «Ποια είναι η φύση αυτού;» αλλά δεν έβρισκαν τίποτα.

Τότε, ο μεγάλος Μποντισάτβα Μαχασάτβα που λέγεται «το Μεγάλο Νύχι/Καρφί του Μπράχμα», προσκύνησε τον Τατάγκατα με ενωμένα τα χέρια και είπε:

«Τα κοινά όντα δεν αναγνωρίζουν
τη φύση όλων των φαινομένων.
Ζουν στο σκάντα της μορφής,
γι αυτό και οι έξι ικανότητες των αισθήσεων παραπλανιούνται.
Δεν υπάρχει το παραμικρό σκάντα να δει κανείς,
όμως τα κοινά όντα αντιλαμβάνονται το σκάντα της μορφής.
Κι έτσι, μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους
αναπτύσσουν αμφιβολίες για τη διδασκαλία του Βούδα.
Γι αυτούς ο Μπαγκαβάν δίδαξε
τα χαρακτηριστικά της αληθινής φύσης των φαινομένων.
Επομένως, λίγο από δω λίγο από κει
αρχίζουν να γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά του διαστήματος, που εμπεριέχει τα πάντα.
Αυτό πράγματι είναι γενναία ισότητα,
[F.265.b] μια κατάσταση που δεν μπορείς να εκφράσεις. 

Το πιο πολύτιμο πετράδι που εκπληρώνει ευχές
βρίσκεται στη κορφή της κεφαλής του.
Όσοι αντιλαμβάνονται το πολύτιμο πετράδι Ιντρανίλα από μακριά
είναι πολύ τυχεροί.
Θα τελειοποιήσουν τη γενναία πρόοδο.
Όλοι όσοι ήρθαν να δουν το Δάσκαλο είναι πράγματι σοφοί.
Σήμερα στο μέρος αυτό, μια σπουδαία ομιλία
αναμφισβήτητα θα κηρυχτεί. 

Μπαγκαβάν, παρακαλώ ανακούφισε
τα όντα που ήρθαν εδώ.
Η πλήρης ωρίμανση των όντων
είναι η σφαίρα της δραστηριότητας των ηρώων.» 

Ο Μπαγκαβάν απάντησε: 

Έτσι είναι όπως τα είπες.
Ο τόπος που ακούγεται η βάση των πάντων,
και όπου τα όντα εγκαθίστανται με σοφία,
αυτός ο τόπος είναι η σφαίρα τη δραστηριότητας της διαλογιστικής συγκέντρωσης. 

Είναι η σφαίρα της δραστηριότητας
του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα,
που κατέδειξε τη διαλογιστική συγκέντρωση απαλλαγμένη από εμφανίσεις
και ελεύθερη από πολλαπλασιασμό/επαύξηση. 

Όποιος έχει προσκόλληση στις δύο θεωρήσεις
θα βρεθεί αργότερα στο πεδίο της πλάνης.
Η προσκόλληση στην αιωνιότητα και τον μηδενισμό
είναι η τέλεια πλάνη για το εδώ και το εκεί. 

Εκείνοι που επιθυμούν να απελευθερωθούν
εντελώς από τις δυο αυτές θεωρήσεις
θα πρέπει να διαλογιστούν σ’ αυτό που είναι ανείπωτο,
κι έτσι θα πραγματώσουν γρήγορα τα επίπεδα. 

Άκουσε καλά. Σύντροφοι, ως προς τους αρχάριους Μποντισάτβα Μαχασάτβα, θα πρέπει κανείς να εξηγήσει τις έξι τελειότητες με σημείο αναφοράς, από την άποψη πως η αληθινή φύση είναι εκφράσιμη. Δηλαδή, πρέπει να καταλάβουν πως η φύση των μεγάλων στοιχείων εμφανίζεται και παύει. Μόνο τότε θα πρέπει να εξοικειωθούν με την ιδέα πως όλα τα φαινόμενα στην ουσία τους είναι ανείπωτα, δεν εμφανίζονται , δεν παύουν, δεν γίνονται αντιληπτά κι ούτε υπάρχουν με κανένα τρόπο.

Έτσι θα εγκαταλείψουν παντελώς την αιωνιότητα και τον μηδενισμό και δεν θα είναι φοβισμένοι ούτε τρομοκρατημένοι. Όταν σταματήσουν να έχουν σχέση προσκόλλησης με τα φαινόμενα [F.266.a] τότε θα τελειοποιήσουν γρήγορα τις έξι τελειότητες και από κει και πέρα δεν θα μένουν ούτε στην αιωνιότητα ούτε στον μηδενισμό.» 

Δεν είχε καλά καλά μιλήσει ο Μπαγκαβάν, όταν όλοι οι συγκεντρωμένοι της συνοδείας είδαν τις εκδηλώσεις με τον ίδιο τρόπο που νωρίτερα τις είχαν δει, ακούσει, καταλάβει και γνωρίσει. Έπειτα ο Μπαγκαβάν τεντώνοντας το δεξί του χέρι είπε:

«Η διαλογιστική συγκέντρωση του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα είναι σαν τον ωκεανό. Η εκπαίδευση αυτού του Μποντισάτβα είναι σαν το Όρος Μερού, η πρωταρχική του σοφία σαν το διάστημα, το σθένος του σαν τον άνεμο και η αντοχή του σαν το βάτζρα. Μεταξύ όλων των Μποντισάτβα είναι το υπέρτατο νικητήριο λάβαρο. Για όσους ταξιδεύουν προς τη νιρβάνα είναι ο καπετάνιος. Είναι σαν τον θησαυρό όλων των ριζών της αρετής. Σαν το βάζο των ευχών για όσους υποφέρουν. Σαν τον ήλιο γι αυτούς που έχουν βυθιστεί στο σκοτάδι. Σαν το φεγγάρι για όσους έχουν χάσει το δρόμο τους. Σαν το Όρος Μερού για τους φοβισμένους. Σαν το ελιξίριο γι αυτούς που βασανίζονται θανάσιμα από την αρρώστια των παθών. Σαν το μπαστούνι για αυτούς που έκοψαν τις ρίζες αρετής και ξέπεσαν. Σαν το λουλούδι για όσους βιοπορίζονται με το πλέξιμο γιρλαντών. Σαν το καθρέπτη για όσους κρατούν όρκους. Σαν ρούχο για τους ευσυνείδητους και τους μετριόφρονες. Σαν γέφυρα για τους ταξιδευτές προς τη νιρβάνα. Σαν πλοίο γι αυτούς που πάνε στην άλλη όχθη. Σαν σκάλα για όσους ταξιδεύουν προς τα ανώτερα πεδία. Σαν ομπρέλα για όσους υποφέρουν από προσβολές και συκοφαντίες. Σαν λιοντάρι για όσους αντιμετωπίζουν αντιπαλότητα. Σαν νερό για τις βροχές. Σαν πανοπλία για όσους μάχονται εναντίον του Μάρα. Σαν το άνοιγμα των ματιών για όσους έκαναν λάθος ως προς τους ηθικούς κανόνες. Σαν τη γη για όλη τη συγκομιδή των ριζών της αρετής. [F.266.b]Σαν το γιατρό για τους ασθενείς. Σαν τα σιτηρά για τους πεινασμένους. Σαν το κρύσταλλο του νερού[27] για τους διψασμένους. Σαν το κρεβάτι για τους εξαντλημένους. Σαν τον μεγεθυντικό φακό[28] για όσους είναι σε διαλογιστική συγκέντρωση. Σαν το άρμα για όσους μπήκαν στο δρόμο της Φώτισης. Σαν λιμνούλα γι αυτούς που παίζουν στα πάρκα. Σαν κομποσκοίνι για όσους πασχίζουν για τη Φώτιση. Έτσι εμφανίζεται.

«Αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, είναι σαν τον καρπό των τελειοτήτων, σαν το πετράδι που εκπληρώνει ευχές για όσους βρίσκονται στο δέκατο επίπεδο, σαν το δέντρο που εκπληρώνει ευχές για όσους έχουν πραγματώσει τη διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου. Γι αυτούς που έχουν αρνητικές θεωρήσεις είναι σαν το όπλο γιατί κόβει. Για τα μολυσμένα όντα που είναι μπλεγμένα από τις κρυφές τους τάσεις, είναι σαν το βάτζρα γιατί ξεπερνά. Οι δαίμονες δεν μπορούν να τον κατακτήσουν. Γι αυτούς με τα επιδέξια μέσα, είναι το μέτρο του χρόνου[29]. Για την πρωταρχική σοφία είναι η διάκριση. Για ολόκληρο το Ντάρμα του Βούδα είναι η διαμονή. Για τους Πρατυέκα είναι σαν γιρλάντα. Για τους Σράβακα, τα ράσα. Για τους θεούς, το μάτι. Για τους ανθρώπους, ο δρόμος. Για όσους γεννήθηκαν στο πεδίο των ζώων, το καταφύγιο. Για τα πρέτα, το στήριγμα, για τα όντα των κολάσεων, ο προστάτης. Για τα όντα που δέχονται δωρεές, μεταμορφώνεται σε δοχείο. Για τους Μποντισάτβα, σε άρμα. Για όλους τους Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Ολοκληρωμένους Βούδες των τριών χρόνων, αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας είναι σαν υπουργός. Είναι ο φύλακας της πόλης του Ντάρμα. Αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, κατέχει τέλεια την πρωταρχική σοφία των Βούδα με όλα της τα στολίδια, μαζί με τις δεκαοκτώ εξαίσιες ιδιότητες που είναι μοναδικές στους Βούδα. Αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, είναι κάποιος που όλα τα όντα, εκτός από τους Βούδες, θα πρέπει να τιμούν με κάθε έξοχη προσφορά. Γι αυτό, όλοι εσείς που είστε συγκεντρωμένοι εδώ, καλωσορίστε τον τώρα. [F.267.a

«Με όλα τα είδη λατρείας και σεβασμού, τιμήστε τον όσο περισσότερο μπορείτε, με πολύτιμες ομπρέλες, νικητήρια λάβαρα, σημαίες, λουλούδια, θυμιάματα, αλοιφές, θεϊκές γιρλάντες, στολίδια και πολλά είδη δοχείων. Τιμήστε, σεβαστείτε και λατρέψτε τον. Σκουπίστε τον δρόμο του, κοσμείστε τον με στολίδια και εγκωμιάστε τον με διάφορους τρόπους. Κι όλοι εσείς επίσης θα αποκτήσετε ιδιότητες σαν τις δικές του και γρήγορα θα γίνετε τέτοια δοχεία σαν κι αυτόν.»

Όλη η συνάθροιση τότε ανεξαιρέτως, σηκώθηκε από τη θέση και στράφηκε προς το μέρος που εμφανίστηκε ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα. Με ενθουσιασμό, χαρούμενα γελαστά πρόσωπα και μάτια γεμάτα θαυμασμό, στάθηκαν και τον κοιτούσαν με τα χέρια ενωμένα. Στη συνάθροιση αυτή υπήρχαν Μποντισάτβα Μαχασάτβα και Σράβακα, ο αρχηγός των θεών, ο αρχηγός των νάγκα, ο αρχηγός των γιάκσα, ο αρχηγός των γκαντάρβα, ο αρχηγός των ασούρα, ο αρχηγός των γκαρούντα, ο αρχηγός των κινάρα, ο αρχηγός των μαχοράγκα και ερημίτες με τα πέντε είδη υπερφυσικής γνώσης. Όλοι είχαν την ίδια σκέψη, «Ποιο είδος ανυπέρβλητης παρουσίασης  να προετοιμάσουμε για να τον τιμήσουμε;» 

Εκείνη τη στιγμή, ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα εκδήλωσε αυτό το βουδικό πεδίο, τον κόσμο σάχα, σαν να ήταν φτιαγμένος από επτά πολύτιμα υλικά. Δεν υπήρχαν βουνά, ψηλά μέρη, βραχώδη τοπία, σπηλιές, φαράγγια, χαράδρες, χορτάρι, τοίχοι, χώμα, αγκάθια, δυσάρεστες οσμές κλπ, ήταν απαλός σαν τη παλάμη του χεριού. Εκδήλωσε μελωδίες που τραγουδούσαν ένδοξοι γκαντάρβα [F.267.b]και όλα τα δέντρα ήταν φτιαγμένα από επτά πολύτιμα υλικά, έφεραν υπέροχα αρώματα, φύλλα, άνθη και καρπούς. Έκανε όλα τα δέντρα, τα χορτάρια, τα ξερά ξύλα και τα φύλλα, ότι υπήρχε στο έδαφος να φαίνεται σαν να ήταν φτιαγμένο από επτά πολύτιμα υλικά.

Επιπλέον, γιάτρεψε εντελώς τις ασθένειες ολόκληρου του κόσμου σάχα. Γαλήνεψε όλα τα βάσανα των όντων στις κολάσεις και στα πεδία των ζώων και στο πεδίο του Γιάμα, του άρχοντα του θανάτου. Τα όντα αυτά έλαβαν φαγητό, ποτά, ρουχισμό, ράσα του Ντάρμα και κοσμήματα. Εκείνη τη στιγμή, εκπληρώθηκαν τέλεια οι ευχές όλων των όντων στο πεδίο σάχα. Κατείχαν καλά σώματα, σαγηνευτική επιδερμίδα και τέλεια άκρα. Τους ομόρφαινε ακόμα πιο πολύ, η λαμπερή ακτινοβολία από μια φωτεινή σφαίρα φωτός απαλλαγμένη από σκόνη και θαμπάδα. Ήταν απαλλαγμένοι από νοητικές μολύνσεις, είχαν πολύ γαλήνια πνεύματα, έρεπαν προς κάθε είδος αρετής και η πίστη τους προς τα Τρία Πετράδια όλο και βάθαινε.

Μετά, πρόβαλε στα χέρια όλων αυτών που βρίσκονταν στη συνάθροιση, πολύτιμα πετράδια, με το καθένα από αυτά να ακτινοβολεί με το δικό του φως. Το δυνατό αυτό φως διαπερνούσε τέλεια το πεδίο του κόσμου σάχα.  Από αυτά τα πετράδια έβγαιναν επίσης διάφοροι μελωδικοί ήχοι που έχοντας τη μορφή διαφόρων πετραδιών, έπεφταν σαν βροχή. Έπεφτε επίσης βροχή από διάφορα όμορφα ενδύματα, στολίδια, λουλούδια, θυμιάματα, γιρλάντες, ομπρέλες, δοχεία και φρούτα. [F.268.a]Δημιούργησε προβολές εξαίσιων ενδυμάτων, ράσων του Ντάρμα, χρυσών κλωστών και μαργαριταρένιων περιδέραιων, λωτών, ούτπαλα, γιασεμιού και λευκών λωτών, δέντρων ουραγκασάλα (uragasala) σανταλόδεντρων με καρδιά φιδιού, φύλλων από δέντρο ταμαλα και στο δρόμο ήταν σκορπισμένη πούδρα από λευκό σανταλόξυλο.

Στις δυο πλευρές του δρόμου, αριστερά και δεξιά, έφτιαξε προβολές κατοικιών που έμοιαζαν με το ουράνιο παλάτι του Ίντρα, και έξοχα μέγαρα φτιαγμένα από επτά πολύτιμα υλικά. Σε εκείνα τα παλάτια, πρόβαλε την πιο έξοχη από τις συντρόφους του άρχοντα της επιθυμίας Καμεσβάρα και την ακολουθία της. Έπαιζαν ευχάριστη μουσική των πέντε ιδιοτήτων καθώς έπαιζαν και διασκέδαζαν με χαρά.

Δημιούργησε επίσης και μια προβολή που κόσμησε εξαίσια τον ουρανό πάνω από το κεφάλι του Μπαγκαβάν. Ήταν φτιαγμένη περίτεχνα από πετράδια και στολίδια από γιρλάντες μαργαριταριών, εκατοντάδες γιοτζάνα μεγάλη, έμοιαζε με την ομπρέλα από θεϊκά πολύτιμα πετράδια του Μπράχμα. Από εκείνα τα στολίδια έβγαινε ήχος μελωδικών τραγουδιών, πιο όμορφος κι από αυτόν των θεών, που είχε τις πέντε ιδιότητες. Το χορτάρι, τα ξύλα, τα φύλλα, τα λουλούδια, τα φρούτα κι ότι υπήρχε στο έδαφος, έβγαζαν μια λαμπερή μουσική των πέντε ιδιοτήτων από όπου ακούγονταν λόγια επαίνων. Όσοι άκουσαν τους ήχους αυτούς, δεν θα στρέφονταν μακριά από την πραγμάτωση της τέλεια και ολοκληρωμένης Φώτισης.

Όταν τα όντα στη συνάθροιση είδαν την μεγαλειώδη επίδειξη του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα, είχαν υπέροχες και θαυμαστές εμπειρίες. Αναρωτιόνταν, «Πως θα τακτοποιήσουμε το κάθισμα αυτού του άγιου όντος μπροστά στον Μπαγκαβάν;»

Εκείνη τη στιγμή, ένας λωτός εμφανίστηκε μπροστά από τον Μπαγκαβάν. Ήταν φτιαγμένος από πολύτιμα υλικά, είχε στήμονα ασημένιο, φύλλα από χρυσό, [F.268.b], πυρήνα από σμαράγδι και ανθήρες από τη πολύτιμη πέτρα του φωτός του Μπράχμα. Είχε πλάτος γύρω στο ένα κρόσα. Γύρω του και μπροστά του εμφανίστηκαν πολλά είδη καθισμάτων από λουλούδια λωτών. Ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα εμφανίστηκε πάνω στον λωτό, με σταυρωμένα τα πόδια. Στη κορφή της κεφαλής του βρισκόταν ένα πολύτιμο πετράδι. Με τον ίδιο τρόπο εμφανίστηκαν μυριάδες άλλοι Μποντισάτβα Μαχασάτβα, ακόλουθοι του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα. Καθισμένοι κι αυτοί στις ανάλογες θέσεις τους από λουλούδια λωτών, βρίσκονταν απορροφημένοι στη διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου. Καθένας τους ήταν κοσμημένος με πετράδια Ιντρανίλα.

Ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Μαϊτρέγια είπε στον Μποντισάτβα Μαχασάτβα Μπαϊσατζιαράτζα:  

«Όλοι οι φημισμένοι Μποντισάτβα
προσφέρουν πρώτα τον σεβασμό τους,
όταν έρθουν, και μόνο τότε
κάθονται στη θέση τους.
Όταν ήρθε το μεγάλο αυτό ον,
αφού έκανε την μεγαλειώδη του επίδειξη,
εμφανίστηκε καθισμένος στη θέση του
χωρίς να έχει υποκλιθεί στον Βούδα.»
Ο Μπαϊσατζιαράτζα απάντησε:

Βλέπουμε πως το μεγάλο αυτό ον
διαμένει τέλεια στο Buddhadharma.
Εφόσον δεν διαμένει στην πλανεμένη σκέψη
δεν τον βλέπουμε ως αισθανόμενο ον.» 

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια ρώτησε:

 «Εφόσον βρίσκεται στην τελική πραγματικότητα,
δεν τον βλέπουμε ως αισθανόμενο ον.
Αν είναι έτσι, για ποιον λόγο παρουσίασε αυτήν τη μεγαλειώδη επίδειξη;
Με μολύνουν αμφιβολίες, εξήγησε μου κι άλλο σε παρακαλώ!» 

Ο Μπαϊσατζιαράτζα απάντησε σ’ αυτό: 

«Τα ανώριμα όντα δεν καταλαβαίνουν την τελική πραγματικότητα.
Η εμπειρία τους είναι εντελώς μια νοητική κατασκευή.
Αυτή είναι μια μέθοδος του ήρωα
που ωριμάζει τα όντα.
Με τα μέσα της τελικής πραγματικότητας
τα βασανισμένα όντα απελευθερώνονται τελείως.
Για το σκοπό αυτό, [F.269.a] με τα μέσα της σχετικής αλήθειας, οι επιδέξιοι
εκδηλώνουν τέτοιες επιδείξεις σαν αυτή εδώ.»

Ο Μπαγκαβάν τότε είπε στον Μποντισάτβα Μαχασάτβα  Μπαϊσατζιαράτζα, «Ορθά μίλησες, πράγματι μίλησες ορθά. Έτσι ακριβώς είναι όπως τα είπες άγιο ον! Όλα τα ανώριμα, κοινά όντα, όσα κι αν είναι αυτά, κανένα δεν καταλαβαίνει το πεδίο της εμπειρίας, της άσκησης ή της απελευθέρωσης αυτού που μπήκε στο ρεύμα. Φαντάσου πως όλα τα όντα έμπαιναν στο ρεύμα. Ακόμα και τότε, ούτε ένας δεν θα μπορούσε να καταλάβει το πεδίο της εμπειρίας, της άσκησης ή της απελευθέρωσης αυτού που είχε μόνο μια επιστροφή. Με τον ίδιο τρόπο, αυτοί που έχουν μόνο μια επιστροφή δεν κατανοούν αυτούς που δεν επιστρέφουν, αυτοί που δεν επιστρέφουν δεν κατανοούν τους Άρχατ, και οι Άρχατ δεν καταλαβαίνουν τους Πρατυέκα. Ακόμα κι αν όλα τα όντα γίνονταν Πρατυέκα, που μένουν μόνοι σαν τους ρινόκερους, κανείς τους δεν θα μπορούσε να καταλάβει το πεδίο της εμπειρίας ενός Μποντισάτβα που έχει πραγματώσει την αποδοχή πως όλα τα φαινόμενα δεν εμφανίζονται, ούτε την απελευθέρωσή του, την ανάλυση της τελικής πραγματικότητας ή την εξάσκηση στο να φέρνει τα όντα στην ολοκληρωμένη πνευματική ωριμότητα. Φαντάσου πως όλα τα όντα είχαν πραγματώσει την αποδοχή πως τα φαινόμενα δεν εμφανίζονται. Ακόμα κι έτσι, κανείς τους δεν θα μπορούσε να καταλάβει το πεδίο της εμπειρίας ενός Μποντισάτβα που έχει πραγματώσει την διακρίνουσα επίγνωση και πέτυχε την διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου. Ούτε θα μπορούσαν να συλλάβουν τις ευχές του ή την μεταμορφωτική δύναμη της διερεύνησης της τελικής πραγματικότητας.

«Πριν από απροσμέτρητα κάλπα, αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα, πέτυχε την αποδοχή ως προς τη μη εμφάνιση των φαινομένων, πραγμάτωσε την διακρίνουσα επίγνωση  και τη διαλογιστική συγκέντρωση της γενναίας προόδου. Γι αυτό, γνωρίζει τη νοοτροπία και τις λανθασμένες τάσεις των όντων που βρίσκονται εδώ στη μεγάλη μου συνάθροιση. [F.269.b] Πράγματι κάποια όντα ήρθαν εδώ για αυτήν τη μεγαλειώδη επίδειξη. Για να δει κανείς τη διαλογιστική συγκέντρωση και τη μεγαλειώδη επίδειξη, θα πρέπει να βρίσκεται στο επίπεδο της ελευθερίας από προσκόλληση. Ο γιος της ευγενούς οικογενείας, δεν παρουσιάστηκε μ’ αυτόν τον τρόπο σε εκείνα τα όντα, αντιθέτως, ήρθε εδώ από τη δυτική κατεύθυνση και εκδήλωσε τη διαλογιστική συγκέντρωση και την υπερφυσική γνώση των βάσεων της αντίληψης των Σράβακα, των Πρατυέκα και των υπερφυσικών όντων του απροσμέτρητα άπειρου διαστήματος.

«Τα κοινά όντα όμως αποθαρρύνθηκαν, γι αυτό δημιούργησε αυτή τη μεγάλη επίδειξη στο επίπεδο της σχετικής αλήθειας, με σκοπό να φέρει όλα τα όντα στην πλήρη ωρίμανση. Έδειξε και μια μεγάλη επίδειξη διαλογιστικής συγκέντρωσης. Αν ο γιος ευγενούς οικογενείας, εκδήλωνε την αγέννητη τελική πραγματικότητα, τότε οι κάτοικοι του κόσμου και οι θεοί, θα αποκτούσαν σύγχυση και πέπλα. Αφού ακόμα κι οι Μποντισάτβα μέχρι το όγδοο επίπεδο μπορεί να μολυνθούν, οι ίδιοι δεν έχουν την ικανότητα να δείξουν ένα τέτοιο πεδίο εμπειρίας και τις διακριτές ιδιότητες της άσκησής του. Γι αυτό διαμένει στις ιδιότητες του βαθιού Ντάρμα.

«Αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, δείχνει σε όλα τα όντα το δρόμο προς την απελευθέρωση και τα ανώτερα πεδία. Τα απελευθερώνει εντελώς από τις αρρώστιες των νοητικών μολύνσεων και θεραπεύει τα δηλητήρια του σώματος, τις αρρώστιες που προέρχονται από τέσσερα μεγάλα στοιχεία. Ακόμα κι εκείνα τα όντα που βρίσκονται βασανισμένα στα απομονωμένα μέρη της σαμσάρα, που έχουν μολυνθεί από τις αρνητικές τους θεωρήσεις και δεν γνωρίζουν τα μέσα για να φτάσουν στα ανώτερα πεδία και την απελευθέρωση, μπορούν να πουν το όνομα του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα, να αποδώσουν τιμές[F.270.a και να προσφέρουν άρωμα και θυμίαμα από ξύλο αλόης. Τότε ο γιος της ευγενούς οικογενείας, εξετάζοντας την ιδιοσυγκρασία και τις λανθασμένες τάσεις τους, την επιρροή από τις μολυσμένες τους θεωρήσεις και τον τρόπο που δημιούργησαν ρίζες αρετής στο παρελθόν, κατανοεί τον τρόπο που πρέπει να ασκηθούν. Τους διδάσκει πώς να αναπτύξουν ρίζες αρετής προς τον Βούδα, το Ντάρμα και την Σάνγκα ή επίσης τον ενάρετο χαρακτήρα της ουσίας της γενναιοδωρίας, της ηθικής πειθαρχίας ή του διαλογισμού, ότι είναι καταλληλότερο. Στον ύπνο ή στον ξύπνιο τους, ο επιδέξιος διδάσκει άμεσα τον δρόμο με αυτούς τους τρόπους και με άμεσες μεθόδους. Οι μέθοδοι αυτοί απελευθερώνουν γρήγορα τα όντα από τις αρνητικές θεωρήσεις και πράξεις, από τις αρνητικές προθέσεις, από λάθος αντικείμενα προστασίας και από το νου που βρίσκεται στην αρνητικότητα.  

«Είναι βέβαιο πως οι πράξεις του σώματος, του λόγου και του νου θα μετατραπούν σε θετικές, πως οι προσευχές τους θα γίνουν ειλικρινείς και θα ακολουθήσουν έναν τίμιο πνευματικό φίλο. Γρήγορα θα απελευθερωθούν από τα πέπλα, από τις νοητικές μολύνσεις και από τις αρνητικές θεωρήσεις. Όλοι οι αρνητικοί δρόμοι που οδηγούν στα κατώτερα πεδία θα εξαγνιστούν γρήγορα από τη δύναμη των προσευχών και τις δραστηριότητες της εξαιρετικής συμπεριφοράς. Τους διδάσκει επίσης τις μεθόδους που κάνουν τα όντα να αποκτούν γρήγορα τον έλεγχο του  νου τους και να μένουν στην βαθιά ανεκτικότητα.

«Αν τα όντα εκείνα που βασανίζονται από διάφορες σωματικές ασθένειες, που ο νους τους βρίσκεται σε διάσπαση, που έχουν μειωμένη όραση, που δεν έχουν ευφράδεια, ή έχουν κάποια σωματική αναπηρία, απαγγείλουν ολόψυχα το όνομα του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα με σκοπό να γαληνέψουν οι ασθένειές τους και να βρεθούν σε μια κατάσταση απαλλαγμένη από ασθένειες, [F.270.b], κάψουν ξύλο αλόης και Κινέζικα θυμιάματα και κάνουν προστερνισμούς στο άγιο ον Ακασαγκάρμπα, τότε ο γιος ευγενούς οικογενείας θα εμφανιστεί στο όνειρό τους με τη μορφή ενός Βραχμάνου, της Σρι, της Σαρασβάτι, ενός βασιλιά, ενός υπουργού, ενός ήρωα, ενός γιατρού, του πατέρα, της μητέρα, ενός αγοριού ή ενός κοριτσιού. Στο όνειρο, θα κάθεται μπροστά από άρρωστους ανθρώπους εμφανίζοντας το κατάλληλο φάρμακο και τα εργαλεία εκείνα που μπορούν να γαληνεύουν τις ασθένειες. Και με μια θεραπεία θα γιατρεύει όλες τις ασθένειες.

«Παρομοίως, ο γιος ευγενούς οικογενείας, διδάσκει τις κατάλληλες μεθόδους σε εκείνους που επιθυμούν καλές συμβουλές ή αποκτήματα, σε όσους θέλουν να απαγγέλουν προσευχές και να μορφωθούν, σ’ αυτούς που επιθυμούν την απομόνωση, που θέλουν να μένουν σταθερά στην διαλογιστική συγκέντρωση, που θέλουν να αποκτήσουν σοφία, να γίνουν διάσημοι, ή να μάθουν τέχνες, σ’ αυτούς που επιθυμούν δύναμη, ένα καλό σώμα, πλούτο, αγιοσύνη, ανώτερη κάστα, γιο ή υπηρέτη, σ’ αυτούς που επιθυμούν καλές ιδιότητες ή γεναιοδωρία, ηθική πειθαρχία και τις άλλες τελειότητες μέχρι τη σοφία, σε εκείνους που επιθυμούν να είναι γλυκομίλητοι, να είναι σε αρμονία με τα άλλα όντα, να απελευθερωθούν από την αρνητικότητα ή να φέρουν τους άλλους στην εξάσκηση των τελειοτήτων από την γενναιοδωρία έως την σοφία, σ’ αυτούς που επιθυμούν την μακροζωία ή την ιδιοκτησία και ποτέ να μην τους λείψει, σ’ αυτούς που επιθυμούν να κάνουν τους άπληστους γενναιόδωρους, τους ανήθικους ηθικούς, τους τεμπέληδες επιμελείς. [F.271.a]Εκείνοι που δεν τους λείπει το μεγάλο έλεος, που παρατηρούν τον εαυτό τους και ασκούνται στην ισοψυχία προς όλα τα όντα και σκέφτονται, ‘Με όποιο μέσο χρειάζεται, θα φέρω το νου των όντων στην απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση, θα τα εξοικειώσω με τα επιδέξια μέσα, θα τα σταθεροποιήσω σε όλες τις νοητικές καταστάσεις από τα τέσσερα υπέρτατα μέρη[30] έως το μεγάλο έλεος,’ όλοι αυτοί θα πρέπει να τιμούν τον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα.

«Σε απομονωμένο μέρος ή σε ανοικτούς κάμπους ή σε κάποιο εκτεθειμένο μέρος, θα πρέπει να κάψουν θυμίαμα από ξύλο αλόης και Κινέζικο θυμίαμα κάποιες συγκεκριμένες ώρες. Με ενωμένα τα χέρια θα πρέπει να υποκλιθούν με τα πέντε άκρα[31]προς τις κύριες και δευτερεύουσες κατευθύνσεις και να απαγγείλουν τα λόγια αυτού του μάντρα:           

tadyathā | sumriśa | sumriśa | kāruṇika | caracara | vicara | saṃcara | kāruṇika | murmur | vegadhari | maca me | bhujapāda | mahākāruṇikā | cinatamaṇi [32] pūrāya | kāruṇika | sarva śamesthapāya | ajñādhāri | sphu guṅ sphu guṅ | ruti viveka guṅ driṣṭi viveka[33]  gung | pūraya kāruṇika | pūrāyantu mama | aśa sarva antha ca | aśokagati svāhā |    

 Θα πρέπει να διαβάσουν πολλές φορές αυτό το μάντρα και μετά να πάνε για ύπνο. Ο γιος ευγενούς οικογενείας θα εμφανιστεί μπροστά τους με τη μορφή ενός ανθρώπου, ενός άγριου ζώου, ενός πουλιού, με την ίδια του τη μορφή ή με ένα σώμα που αντιστοιχεί στο τυχερό τους. Ή θα χρησιμοποιήσει λέξεις με έναν παρόμοιο τρόπο ως μεθόδους. Αυτή και μόνο η μέθοδος έχει τη δύναμη να ωριμάσει δισεκατομμύρια όντα. Είτε ασκούνται στον δρόμο των Σράβακα ή των Πρατυέκα, είτε δεν ακολουθούν κανένα δρόμο, μια μοναδική στιγμή σοφίας και το ελάχιστο των επιδέξιων μέσων, έχει τη δύναμη να τα βάλει αμετάκλητα στον ανυπέρβλητο δρόμο της Μαχαγιάνα [F.271.b] και επομένως να τα εδραιώσει στη διαλογιστική συγκέντρωση, στα νταράνι, στα διάφορα είδη αντοχής μέχρι το δέκατο επίπεδο. Αυτό δείχνει πως ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα είναι προικισμένος με ασύλληπτες μεθόδους, πρωταρχική σοφία και μεγάλο έλεος.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, μερικοί άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν την έκταση του διαστήματος, κανείς όμως δεν μπορεί να κατανοήσει τις μεθόδους αυτού του ευγενούς γιου και την πρωταρχική του σοφία, τη μεγάλη αγάπη του και το μεγάλο έλεός του, την έκταση στην οποία έχει φτάσει η καλλιέργεια της δύναμης της διαλογιστικής του συγκέντρωσης ώστε να φέρνει τα όντα στην πλήρη ωρίμανση. Αυτό δείχνει πως ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα κατέχει ασύλληπτες ιδιότητες.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, τα όντα που δεν έχουν δόλο και υποκρισία, που είναι επιμελή και έχουν ειλικρινείς απόψεις, που δεν υποτιμούν τους άλλους ούτε επαινούν τον εαυτό τους, που εγκατέλειψαν τη ζήλια και την απληστία, που είναι απαλλαγμένα από την υποκρισία και έχουν αλτρουιστικό νου, αυτά τα όντα είναι πολύ αγαπητά από τον γιο ευγενούς οικογενείας. Τους διδάσκει τα επιδέξια μέσα, την πρωταρχική σοφία, το σφρίγος, και πώς να διατηρούν την αποφασιστικότητά τους. Αυτά- τα μέσα, η σοφία, το σφρίγος, η αποφασιστικότητα-απελευθερώνουν τα όντα από τα βάσανά τους και τα κάνουν να αναπτύξουν μέσα τους το νου που επιδιώκει την ανυπέρβλητη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση. Επιπλέον, επειδή αφιερώνουν όλες τις ρίζες αρετής στη Φώτιση, δεν θα απομακρυνθούν ποτέ από την επίτευξη της κατάστασης της ανυπέρβλητης και τέλεια ολοκληρωμένης Φώτισης. Γρήγορα θα αφυπνιστούν τέλεια και ολοκληρωτικά στην ανυπέρβλητη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση. Αυτό δείχνει πως ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα κατέχει ασύλληπτη αποφασιστικότητα και καλές ιδιότητες και πως φέρνει όλα τα όντα [F.272.a]στην τέλεια ωρίμανση.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια ρώτησε τον Μπαγκαβάν, «Μπαγκαβάν, για ποιον λόγο αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας, φέρει στο κεφάλι του, το ιερότερο μέρος του σώματος, ένα πολύτιμο πετράδι που λάμπει με λαμπερό φως, ενώ άλλοι Μποντισάτβα δεν φέρουν κάτι τέτοιο;»

Ο Μπαγκαβάν απάντησε, «Ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα έχει μεγάλο έλεος, ωφελεί τα όντα και τα απελευθερώνει από τα μεγάλα βάσανα. Για όλους εκείνους που έχουν διαπράξει μια ριζική παράβαση, που θα πέσουν στα κατώτερα πεδία, που έχουν εξαντλήσει όλες τις ρίζες αρετής-για όλα αυτά τα φοβισμένα όντα ο γιος ευγενούς οικογενείας είναι γιατρικό. Για όσους πνίγονται στο κατάμαυρο σκοτάδι της άγνοιας και όσους βασανίζονται από τις αρνητικές θεωρήσεις, είναι σαν τον ήλιο. Τους κάνει να φανερώνουν τις ριζικές τους παραβάσεις. Αφαιρεί τις αμφιβολίες από την καρδιά τους. Γι αυτούς που η καρδιά είναι σαν ραγισμένο δοχείο που έχουν ξεπέσει, που έχουν διαπράξει κάποια θεμελιώδη παράβαση, που έχουν καταστρέψει όλες τις θετικές τους ιδιότητες, που είναι καταδικασμένοι να πέσουν στα κατώτερα πεδία, που είναι απροστάτευτα, που δεν έχουν στήριγμα, που τους έχουν εγκαταλείψει όλοι οι σοφοί-για όλους αυτούς, ο γιος της ευγενούς οικογενείας είναι σαν υποστήριγμα. Αυτός δείχνει τον δρόμο, αποκαλύπτει και καθαρίζει όλες τις αρνητικές πράξεις και όλα τα πέπλα. Απομακρύνει τα όντα από τα μονοπάτια που οδηγούν στα κατώτερα πεδία. Είναι σαν το άρμα. Εδραιώνει τα όντα στα ανώτερα πεδία και στη κατάσταση της απελευθέρωσης. Για όλα εκείνα τα όντα που ο νους τους έχει εμπλακεί σε έντονη επιθυμία ή έντονο θυμό, που έχουν κακοβουλία, που αποκρύβουν τα λάθη τους, που έχουν διάσπαση εξ αιτίας της φιλαργυρίας, που πάνε στα τυφλά εξ αιτίας της μεγάλης νωθρότητας, [F.272.b], που διακηρύσσουν την μη ύπαρξη της αιτιότητας, που υποστηρίζουν την άποψη πως θα πρέπει να μη φοβάται κανείς την επόμενη ζωή, που δεν νοιώθουν ικανοποίηση με τη ποσότητα των αγαθών τους και συνεχώς εμπλέκονται με τις δέκα αρνητικές πράξεις, αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας εκτελεί κάθε ρόλο, από το να κλίνει τη πόρτα στα κατώτερα πεδία μέχρι του να λειτουργεί ως άρμα. Εγκαθιστά εκείνα τα όντα στα ανώτερα πεδία και στη κατάσταση της απελευθέρωσης.

«Γι αυτούς τους λόγους, όλος ο κόσμος μαζί με τους θεούς, με εξαίρεση τους Τατάγκατα, Άρχατ, τέλεια ολοκληρωμένους Βούδες, θα πρέπει να λατρεύουν αυτόν το γιο ευγενούς οικογενείας.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια ρώτησε, «Μπαγκαβάν, τα όντα που μολύνονται από μια ριζική παράβαση χάνουν τις ρίζες της αρετής τους και κατευθύνονται προς τα κατώτερα πεδία. Βρίσκονται σε κατάσταση παράβασης και θα στερηθούν την ευτυχία των θεϊκών και ανθρώπινων πεδίων. Παρόλα αυτά, αυτός ο γιος ευγενούς οικογενείας φέρνει στα όντα αυτά την εκπλήρωση με την ευδαιμονία των ανώτερων πεδίων και την απελευθέρωση. Ποιες είναι αυτές οι συγκεκριμένες παραβάσεις;»

Ο Μπαγκαβάν απάντησε, «Γιε ευγενούς οικογενείας, υπάρχουν πέντε ριζικές παραβάσεις ως προς τον κσατρίγια που του έχει δοθεί βασιλική εξουσία. Ο κσατρίγια που του έχει δοθεί βασιλική εξουσία, θα χάσει κάθε προηγούμενη ρίζα αρετής και θα βρεθεί στην κατάσταση της παράβασης αν κάνει κάποια από αυτές τις ριζικές παραβάσεις. Αυτός ο κσατρίγια θα στερηθεί όλη την ευτυχία των θεϊκών και ανθρώπινων πεδίων και θα καταπέσει στα κατώτερα πεδία.

«Ποιες είναι αυτές οι πέντε ριζικές παραβάσεις; Για τον κσατρίγια που του έχει δοθεί βασιλική εξουσία γιέ ευγενούς οικογενείας, είναι η κλοπή από ένα χώρο λατρείας, η κλοπή αυτού που έχει δοθεί στην τοπική σάνγκα ή στη σάνγκα των τεσσάρων κατευθύνσεων ή η υποκίνηση κάποιου να το κλέψει. Αυτά αποτελούν τη πρώτη ριζική παράβαση.

«Η παρότρυνση να εγκαταλείψει κάποιος το Ντάρμα, είτε πρόκειται για τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση των Σράβακα, τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση των Πρατυέκα ή τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση της Μαχαγιάνα, καθώς και την δημιουργία εμποδίων ή την απόκρυψη των διδασκαλιών. [F.273.a]Αυτά αποτελούν τη δεύτερη ριζική παράβαση.

«Η δια της βίας αφαίρεση των πορτοκαλί ράσων από όσους έχουν ξυρίσει τα μαλλιά και τα γένια τους για χάρη μου και έχουν φορέσει τα σαφράν ράσα-είτε κρατούν τους όρκους είτε όχι, είτε τηρούν τη πειθαρχία είτε όχι-κάνοντάς τους μ’ αυτόν τον τρόπο λαϊκούς, η πρόκληση σωματικής τιμωρίας, φυλάκισης ή φόνου τους. Αυτά αποτελούν την τρίτη ριζική παράβαση.

«Επίσης, ένας κσατρίγια κάνει τη τέταρτη ριζική παράβαση όταν διαπράξει μια από τις πέντε χείριστες πράξεις δηλ όταν σκοπίμως σκοτώσει την μητέρα του, τον πατέρα του, έναν Σράβακα, Άρχατ ή τον Μπαγκαβάν, όταν διασπάσει την σάνγκα, και όταν σκοπίμως ή από αρνητική πρόθεση ματώσει έναν Τατάγκατα Άρχατ Τέλεια Ολοκληρωμένο Βούδα.

«Επιπλέον, όταν ένας κσατρίγια υποστηρίζει τη θεώρηση της μη ύπαρξης της αιτιότητας, όταν αρνείται την ύπαρξη μελλοντικών ζωών, όταν ενστερνίζεται και διαπράττει τις δέκα αρνητικές πράξεις, κι όταν επίσης επηρεάζει άλλους ανθρώπους ώστε να ακολουθούν το δρόμο των δέκα αρνητικών πράξεων, όταν τους χειραγωγεί, τους ενθαρρύνει και κάνει να είναι έτσι. Αυτές οι πράξεις αποτελούν την πέμπτη ριζική παράβαση.   

«Γιε ευγενούς οικογενείας, όταν ο κσατρίγια που του έχει δοθεί βασιλική εξουσία διαπράξει μια από αυτές τις ριζικές παραβάσεις, αυτός ο κσατρίγια θα χάσει κάθε προηγούμενη ρίζα αρετής. Θα βρεθεί στην κατάσταση της παράβασης. Αυτός ο κσατρίγια θα στερηθεί όλη την ευτυχία των θεϊκών και ανθρώπινων πεδίων και θα καταπέσει στα κατώτερα πεδία.

«Όταν αυτό συμβεί, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα γεννηθεί και θα εμφανιστεί σε κάποια απολίτιστη χώρα ή άλλο μέρος. Για κάποιους θα εκδηλωθεί με τη μορφή, την ενδυμασία και τη συμπεριφορά ενός μοναχού, για άλλους με τη μορφή, την ενδυμασία και τη συμπεριφορά ενός βραχμάνου [F.273.b]Όπου και όπως κι αν εμφανιστεί, θα εξηγήσει το Ντάρμα σ’ αυτούς τους κσατρίγια. Θα εξηγήσει και θα διδάξει τα μέχρι τώρα ανήκουστα, τα πρωτοφανή, τις οδηγίες του παντογνώστη, τις βαθιές Σούτρες, τα νταράνι, την ανεκτικότητα και τα επίπεδα. Εξ αιτίας αυτού οι κσατρίγια που τους έχει δοθεί βασιλική εξουσία θα ντραπούν για τις αρνητικές και μη ενάρετες πράξεις τους. Θα αναπτύξουν μεγάλο ενθουσιασμό προς τη γενναιοδωρία, την πειθαρχία, τους όρκους και την αποφασιστικότητα και θα φτάσουν στα ανώτερα πεδία.

«Οι παραβάσεις των υπουργών είναι κι αυτές πέντε Μαϊτρέγια. Ποιες είναι; Πρώτη παράβαση του υπουργού θεωρείται η κλοπή από ένα χώρο λατρείας, ή από την σάνγκα των τεσσάρων κατευθύνσεων. Δεύτερη παράβαση είναι η καταστροφή ενός χωριού, μιας περιφέρειας ή μιας πόλης. Τρίτη παράβαση είναι η παρότρυνση να εγκαταλείψει κάποιος το Ντάρμα, είτε πρόκειται για τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση των Σράβακα, τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση των Πρατυέκα ή τις οδηγίες ως προς την τελική απελευθέρωση του παντογνώστη, καθώς και η δημιουργία εμποδίων ή η απόκρυψη των διδασκαλιών. Επίσης, όταν ο υπουργός βλάπτει αυτούς που έχουν πάρει όρκους στον Μπαγκαβάν-είτε κρατούν τους όρκους είτε όχι, είτε τηρούν τη πειθαρχία είτε όχι-αφαιρεί δια της βίας τα πορτοκαλί ράσα τους κάνοντάς τους λαϊκούς, προκαλεί σωματική τιμωρία, φυλάκιση ή όταν αφαιρεί τη ζωή τους, αυτά αποτελούν την τέταρτη ριζική παράβαση. Τέλος, όταν κάνει κάποια από τις πέντε χείριστες πράξεις[F.274.a] , αυτό αποτελεί την πέμπτη ριζική παράβαση.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, όταν ο υπουργός διαπράξει μια από αυτές τις ριζικές παραβάσεις, θα χάσει κάθε προηγούμενη ρίζα αρετής και θα βρεθεί στην κατάσταση της παράβασης. Αυτός ο κσατρίγια θα στερηθεί όλη την ευτυχία των θεϊκών και ανθρώπινων πεδίων και θα καταπέσει στα πεδία των κολάσεων. Τότε, για το όφελος αυτού του ανθρώπου, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα γεννηθεί, θα ζήσει και θα διδάξει στη γη των απολίτιστων ή σε άλλο μέρος. Για κάποιους θα εκδηλωθεί με τη μορφή, την ενδυμασία και τη συμπεριφορά ενός μοναχού, για άλλους με διαφορετικές μορφές και ενδυμασίες, καθώς και με τη μορφή κοριτσιού και θα διδάξει το Ντάρμα.

«Ανεξάρτητα από το τόπο και τη μορφή που θα έχει εμφανιστεί, θα εξηγήσει το Ντάρμα σ’ αυτούς τους υπουργούς. Θα εξηγήσει και θα διδάξει τα μέχρι τώρα ανήκουστα, τα πρωτοφανή, τις οδηγίες του παντογνώστη, τις βαθιές Σούτρες, τα νταράνι, την ανεκτικότητα και τα επίπεδα. Τότε αυτοί οι υπουργοί, θα αναπτύξουν ντροπή για τις προηγούμενες αρνητικές και μη ενάρετες πράξεις τους. Θα επιπλήξουν τον εαυτό τους και θα αποκαλύψουν, θα εγκαταλείψουν και θα παραιτηθούν από κάθε αρνητική πράξη. Διακαώς θα ασκηθούν στη γενναιοδωρία, τη πειθαρχία και την αποφασιστικότητα για τους όρκους, και θα φτάσουν στα ανώτερα πεδία.

«Πέντε είναι οι παραβάσεις των Σράβακα γιε ευγενούς οικογενείας. Ποιες είναι; Είναι ο φόνος, η κλοπή, η ακάθαρτη συμπεριφορά, το ψέμα και το σωματικό κακό ή το μάτωμα του σώματος του Τατάγκατα. Αυτές οι πέντε[34] είναι. Σύμφωνα με τις εξηγήσεις που δίνονται πάντα, όταν οι δικοί μου Σράβακα διαπράττουν κάποια ριζική παράβαση από αυτές, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα γεννηθεί σε διαφορετικά μέρη ώστε να τους ωφελήσει. Κάποιους θα τους διδάξει με τη μορφή, την ανάλογη ενδυμασία και τη συμπεριφορά ενός μοναχού κι αυτά τα όντα θα φτάσουν στα ανώτερα πεδία.

Οκτώ είναι οι ριζικές παραβάσεις των αρχάριων Μποντισάτβα που έχουν ορθά εισαχθεί στο δρόμο της Μαχαγιάνα. Αυτές οι ριζικές παραβάσεις δημιουργούν σύγχυση και οι αρχάριοι που έχουν ορθά εισαχθεί στο δρόμο της Μαχαγιάνα θα χάσουν τις προηγούμενες ρίζες αρετής και θα βρεθούν στην κατάσταση της παράβασης. Θα στερηθούν την ευτυχία των θεών, των ανθρώπων και της Μαχαγιάνα, θα πέσουν στα κατώτερα πεδία, θα αποχωριστούν τον πνευματικό φίλο και θα παραμείνουν στη σαμσάρα για πολύ καρό. Ποιες είναι αυτές οι οκτώ;

«Υπάρχουν όντα που έχουν γεννηθεί σ’ αυτό το κοσμικό πεδίο των μολύνσεων και των πέντε πέπλων επειδή έδρασαν με αρνητικό τρόπο στο παρελθόν. Εξ αιτίας μιας πολύ μικρής ρίζας αρετής που έχουν, βασίζονται σε πνευματικό φίλο και ακούν τη πιο βαθιά Μαχαγιάνα. Αν και αυτό το κάνουν έχοντας μικρή κατανόηση, οι γιοί αυτοί ευγενών οικογενειών γεννούν μέσα τους την προσδοκία της απαράμιλλης, τέλεια ολοκληρωμένης Φώτισης. Μεταξύ αυτών, κάποιοι αρχάριοι Μποντισάτβα ακούν τις Σούτρες που παρουσιάζουν την πιο βαθιά κενότητα, τις μεταδίδουν και τις διαβάζουν. Θυμούνται αυτές τις Σούτρες έτσι όπως τις άκουσαν και τις κατανόησαν και τις διδάσκουν με μεγάλη λεπτομέρεια ως προς τις λέξεις και το νόημα, σε άλλα όντα με μικρή κατανόηση όπως αυτοί που αναφέρθηκαν πριν. Όταν αυτά τα ανώριμα κοινά όντα που δεν έχουν περάσει σκληρή εκπαίδευση, ακούσουν αυτές τις βαθιές Σούτρες, τρομάζουν και φοβούνται πολύ. Επειδή τρόμαξαν πολύ, αφήνουν την επίτευξη της απαράμιλλης τέλεια ολοκληρωμένης Φώτισης και προσβλέπουν στο όχημα των Σράβακα. Αυτή είναι η πρώτη ριζική παράβαση ενός αρχάριου Μποντισάτβα.

«Εξ αιτίας αυτής της ριζικής παράβασης γιε ευγενούς οικογενείας, θα χάσουν όλες τις προηγούμενες ρίζες αρετής και θα στερηθούν την ευτυχία των ανώτερων πεδίων και της απελευθέρωσης. [F.275.a]Θα προδώσουν τη μποντιτσίτα τους, το πνεύμα της Φώτισης και θα πάνε στα κατώτερα πεδία.

«Έτσι είναι. Όπως για παράδειγμα αυτόν που ταξιδεύει στο μεγάλο ωκεανό σταδιακά, έτσι και οι Μποντισάτβα, θα πρέπει να γνωρίζουν αρχικά τη κλίση και τις λανθάνουσες τάσεις των άλλων όντων. Σε αρμονία με τη προδιάθεση των άλλων αρχαρίων Μποντισάτβα, θα πρέπει να διδάξει το Ντάρμα σταδιακά.

«Ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα γεννιέται και εμφανίζεται σε διάφορα μέρη για το όφελος τους. Έτσι, όταν εκείνοι οι αρχάριοι Μποντισάτβα που έκαναν αυτήν τη παράβαση και τρόμαξαν από τα κατώτερα πεδία, ακούσουν το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα και θελήσουν να τον δουν ώστε να φανερώσουν τις παραβάσεις τους, τότε θα πρέπει να κάψουν ξύλο αλόης και κινέζικο ή άλλο θυμίαμα, να ενώσουν τα χέρια τους και να πουν το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα την αυγή.

«Βλέποντας αυτά τα όντα, ο γιος ευγενούς οικογενείας θα προβάλει με κάποια μορφή ανάλογη με το αντίστοιχο τυχερό τους. Έτσι, σε κάποιους θα προβάλει με κοινή μορφή διδάσκοντας το Ντάρμα. Σε κάποιους άλλους, θα διδάξει με τη μορφή ενός βραχμάνου, και σε άλλους επίσης θα πάρει κάποια άλλη μορφή, καθώς και τη μορφή κοριτσιού, και θα κάνει τον αρχάριο Μποντισάτβα να φανερώσει την ριζική του παράβαση, όπως ακριβώς συνέβη. Θα τους διδάξει πάνω στα επιδέξια μέσα, τη βαθιά συμπεριφορά της απαράμιλλης Μαχαγιάνα.  Θα τους εδραιώσει στη διαλογιστική συγκέντρωση, στην ανεκτικότητα, στα νταράνι και στα επίπεδα. Το αποτέλεσμα θα είναι να απελευθερωθούν τελείως από τα κατώτερα πεδία και δεν θα μεταστραφούν από την πραγμάτωση της τέλειας ολοκληρωμένης Φώτισης. Σαν το βάτζρα θα βασιστούν στις έξι τελειότητες με μεγάλη δύναμη και αποφασιστικότητα και γρήγορα θα εκδηλωθεί η τέλεια αφύπνιση, στην απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση.

«Αν [F.275.b] δεν εμφανιστεί αμέσως μπροστά του, τότε ο αρχάριος Μποντισάτβα θα πρέπει να σηκωθεί πριν την αυγή και να παρακαλέσει τον Αρούνα[1] με αυτά τα λόγια, ‘Αρούνα, Αρούνα, έχεις μεγάλο έλεος! Όταν εμφανιστείς σ’ αυτόν τον κόσμο τύλιξέ με μέ το έλεός σου! Μετάφερε τα λόγια μου στον Ακασαγκάρμπα, αυτόν με το μεγάλο έλεος: Σε παρακαλώ φανερώσου στα όνειρά μου ώστε να αποκαλύψω τις ριζικές μου παραβάσεις. Οδήγησέ με να αποκτήσω τα έξοχα μάτια της σοφίας που διαθέτουν τα επιδέξια μέσα της ευγενούς Μαχαγιάνα.’

Έπειτα θα πρέπει να επιστρέψουν για ύπνο. Κι εδώ ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα εμφανιστεί την αυγή στα όνειρα των αρχαρίων Μποντισάτβα που έχουν παραβάσεις, και με τα έξοχα επιδέξια μέσα της πρωταρχικής σοφίας, θα τους οδηγήσει ώστε να αποκαλύψουν τις ριζικές τους παραβάσεις. Θα τους διδάξει επίσης την πρωταρχική σοφία που είναι προικισμένη με τα επιδέξια μέσα. Έτσι εκείνη τη στιγμή, οι αρχάριοι Μποντισάτβα θα αποκτήσουν τη διαλογιστική συγκέντρωση που ονομάζεται μη λησμοσύνη του νου της Φώτισης. Θα εδραιωθούν σταθερά στη Μαχαγιάνα και σύντομα θα τελειοποιήσουν τις έξι τελειότητες.

«Επιπλέον, οι αρχάριοι Μποντισάτβα μπορεί να πουν σε κάποιον: ‘Δεν μπορείς να κάνεις άσκηση στις έξι τελειότητες. Δεν μπορείς να εμφανίσεις και να αφυπνίσεις τέλεια την απαράμιλλη, τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση. Γι αυτό, στρέψε γρήγορα το νου σου είτε στο όχημα των Σράβακα είτε των Πρατυέκα ώστε γρήγορα και οριστικά να απελευθερωθείς από τη σαμσάρα.’ Αυτά τα λόγια είναι η δεύτερη ριζική παράβαση των αρχάριων Μποντισάτβα.

«Επιπλέον, οι αρχάριοι Μποντισάτβα μπορεί να πουν σε κάποιον: ‘Ποια είναι η χρησιμότητα της εξάσκησης στην βινάγια της ατομικής απελευθέρωσης, [F.276.a]στην ηθική πειθαρχία και τη καλή συμπεριφορά; Θα πρέπει γρήγορα να γεννήσεις το νου που επιδιώκει την απαράμιλλη, τέλεια και ολοκληρωμένη Φώτιση και να σπουδάσεις τη Μαχαγιάνα. Έτσι θα εξαγνιστούν ακόμα και οι μικρότερες αρνητικές πράξεις που έχεις κάνει με το σώμα, το λόγο και το νου εξ αιτίας των πέπλων και δεν θα ωριμάσουν.’ Αυτά τα λόγια είναι η τρίτη ριζική παράβαση των αρχάριων Μποντισάτβα.

«Επιπλέον γιε ευγενούς οικογενείας, οι αρχάριοι Μποντισάτβα μπορεί να πουν σε κάποιον: ‘Γιε ευγενούς οικογενείας, να αποφεύγεις τις ομιλίες του οχήματος των Σράβακα! Μην τις ακούς, μην τις διαβάζεις και μην τις διδάσκεις στους άλλους. Γιε ευγενούς οικογενείας, να αποφεύγεις τις ομιλίες του οχήματος των Σράβακα! Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορείς να αποκτήσεις το μεγάλο αποτέλεσμα, ο λόγος που δεν μπορείς να εξαλείψεις τις μολύνσεις. Έχε πίστη στις ομιλίες τις Μαχαγιάνα. Άκου τη Μαχαγιάνα, μελέτα τη Μαχαγιάνα και δίδαξέ την στους άλλους. Έτσι δεν θα πέσεις στα κατώτερα πεδία, δεν θα μπεις σε δρόμο που οδηγεί στα κατώτερα πεδία και γρήγορα θα εμφανίσεις και θα αφυπνίσεις τέλεια την απαράμιλλη, τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση.’ Αν πει αυτά τα λόγια και ο άλλος που τα ακούει, τα κάνει πράξη και ακολουθήσει αυτή τη θεώρηση, τότε κι οι δυο αυτές πράξεις αποτελούν ριζική παράβαση. Αυτή είναι η τέταρτη ριζική παράβαση ενός αρχάριου Μποντισάτβα.

«Επιπλέον, ένας αρχάριος Μποντισάτβα μπορεί να είναι διπρόσωπος, ενώ σκέφτεται ένα πράγμα να δείχνει κάτι άλλο. Μπορεί να διαδίδει και να κάνει στίχους με τις διδασκαλίες της Μαχαγιάνα, και για λόγους κέρδους και τιμής να ψάλλουν αυτούς τους στίχους, να τους απαγγέλουν, να τους απομνημονεύουν, να τους διαβάζουν, και να τους εξηγούν, κι ακόμα να διδάσκουν πράγματα σους άλλους που απλώς άκουσαν, λέγοντας, ‘Εγώ ακολουθώ τη Μαχαγιάνα, [F.276.b] ενώ οι άλλοι όχι’. Επειδή αποζητούν κέρδος και σεβασμό, δρουν με φθόνο και αναστατώνονται όταν κάποιοι άλλοι τιμούνται και είναι σεβαστοί. Αναφέροντας το όνομά τους, τους υποτιμούν, τους προσβάλουν και μιλούν άσχημα γι αυτούς, επαινώντας τον εαυτό τους. Από φθόνο λένε, ‘Εγώ έχω έξοχες ιδιότητες.’ Αυτή η πράξη αποτελεί παράβαση και τους απομακρύνει από την ευτυχία της Μαχαγιάνα. Γι αυτό θεωρείται πολύ σοβαρή παράβαση και οδηγεί σε επαναγέννηση στα κατώτερα πεδία.

«Το αντίστοιχο παράδειγμα με αυτό είναι μια ομάδα ανθρώπων που θέλει να πάει σε ένα πολύτιμο νησί. Ξεκινάει λοιπόν να διασχίσει τον μεγάλο ωκεανό με το πλοίο, όμως το πλοίο διαλύεται μέσα στον μεγάλο ωκεανό. Με τον ίδιο τρόπο αν και αυτός ο αρχάριος Μποντισάτβα επιθυμεί να διασχίσει τον μεγάλο ωκεανό της Μαχαγιάνα, καταστρέφει το πλοίο της πίστης και απομακρύνεται από τη ζωτική ενέργεια της σοφίας, όταν ψεύδεται από φθόνο. Έτσι, ο αρχάριος Μποντισάτβα επιβαρύνεται με μια πολύ σοβαρή παράβαση όταν ψεύδεται από φθόνο. Αυτή είναι η πέμπτη ριζική παράβαση ενός αρχάριου Μποντισάτβα.

«Επιπλέον γιε ευγενούς οικογενείας, μπορεί στο μέλλον να υπάρξουν αρχάριοι Μποντισάτβα, λαϊκοί ή χειροτονημένοι, που θα διαβάζουν, θα απαγγέλουν και θα ψάλλουν Σούτρες της βαθιάς κενότητας. Αυτές οι Σούτρες της Μαχαγιάνα αποτελούν το αντικείμενο κατανόησης των Μποντισάτβα που κάνουν μικρή προσπάθεια και είναι πολύ ευφυή όντα, που έχουν νταράνι, αντοχή, διαλογιστική συγκέντρωση και επίπεδα.

«Τις απαγγέλουν και τις διδάσκουν στους άλλους. Λένε, ‘Έχω καταλάβει αυτές τις διδασκαλίες με την ευφυΐα μου και τις διδάσκω με αυτόν τον τρόπο γιατί έχω έλεος. Γι αυτό κι εσείς θα πρέπει να διαλογιστείτε σ’ αυτό το βαθύ Ντάρμα με σκοπό να το αντιληφθείτε [F.277.a] άμεσα κι έτσι, όπως το κάνω εγώ τώρα, να δείτε την πρωταρχική σοφία.’ Αντί να πούνε, ‘Δεν έχω πραγματώσει αυτό το βαθύ Ντάρμα, αλλά το διδάσκω απλά διαβάζοντας το,’ μεγαλοποιούν τον εαυτό τους με σκοπό το κέρδος και τον σεβασμό. Μ’ αυτόν τον τρόπο στα μάτια των Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Ολοκληρωμένων Βούδα των τριών χρόνων, των Μποντισάτβα Μαχασάτβα και των ευγενών όντων, έχουν μολυνθεί από πέπλα. Έχουν κάνει μεγάλη παράβαση. Χρησιμοποιώντας τη Μαχαγιάνα, εξαπάτησαν θεούς κι ανθρώπους. Γι αυτούς τους Μποντισάτβα δεν θα υπάρξει το όχημα των Σράβακα του Βούδα, πόσο μάλλον της Μαχαγιάνα ή οι συγκεκριμένες πραγματώσεις που εισάγουν στη Μαχαγιάνα, ή στην απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη φώτιση.

«Το αντίστοιχο παράδειγμα εδώ είναι το εξής: κάποιος ταξιδεύει σε μια απέραντη άγρια ερημιά και υποφέρει από πείνα, από δίψα και εξάντληση. Αδιαφορώντας για το δέντρο με το υπέροχο άρωμα και τα νόστιμα φρούτα, σκαρφαλώνει στο δηλητηριώδες δέντρο με τους άγευστους καρπούς και τρώει τα δηλητηριώδη φρούτα. Έτσι, αυτός ο ίδιος προκαλεί το θάνατό του. Ο αρχάριος Μποντισάτβα που κάνει την έκτη παράβαση λέγεται πως μοιάζει με τον άνθρωπο σ’ αυτό το παράδειγμα.

«Έτσι, εκείνος ο αρχάριος Μποντισάτβα που έχει αποκτήσει το ανθρώπινο σώμα που είναι δύσκολο να αποκτηθεί, που ζει με έναν πνευματικό φίλο και επιθυμεί να μπει στη Μαχαγιάνα, αλλά επαινεί τον εαυτό του και υποτιμά τους άλλους με σκοπό το κέρδος, τον σεβασμό και τη φήμη, επιβαρύνεται με μια σοβαρή παράβαση. Εξ αιτίας αυτής της ριζικής παράβασης, οι σοφοί θα τους κατακρίνουν και θα πέσουν στα κατώτερα πεδία. Σε ένα τέτοιο άτομο δεν θα βασιστεί κανένας κσατρίγια, βραχμάνος, βαϊσια ή σούντρα[2]. Αν κάποιος βασιστεί σε ένα τέτοιο άτομο είναι σίγουρα απερίσκεπτος. Αυτή πάλι είναι η έκτη παράβαση ενός αρχάριου Μποντισάτβα.

«Επιπλέον γιε ευγενούς οικογενείας, στο μέλλον οι κσατρίγια θα έχουν ποταπούς[35] συμβουλάτορες[36] και υπουργούς, άτιμους στρατιώτες[F.277.b] και γιατρούς-πλούσιοι και ισχυροί τρελοί που είναι περήφανοι για τις ικανότητές τους. Θα φαίνεται πως κάνουν πολλές πράξεις γενναιοδωρίας και εξ αιτίας αυτού θα αποκτούν υπερηφάνεια και υπεροψία. Από την άνγοια και την υπερηφάνεια, θα δημιουργήσουν διχασμό στους κσατρίγια και ρήγμα ανάμεσα στους μοναχούς και τους κσατρίγια. Με την υποστήριξη των κσατρίγια, μπορεί να τιμωρούν τους μοναχούς επιβάλλοντάς τους πρόστιμα. Έτσι έχοντας αδικηθεί, οι μοναχοί αυτοί θα κλέψουν από τους ανθρώπους, είτε από την τοπική σάνγκα, είτε την σάνγκα των τεσσάρων κατευθύνσεων ή από όποιο άλλο μέρος λατρείας μπορούν, για να ξεπληρώσουν με τα κλοπιμαία το πρόστιμο. Με τη σειρά τους οι ποταποί εκείνοι άνθρωποι θα τα προσφέρουν στους κσατρίγια. Κι οι δυο αυτές πράξεις είναι ριζικές παραβάσεις. Αυτή είναι η έβδομη ριζική παράβαση.

«Επιπλέον, οι ποταποί αυτοί κσατρίγια μαζί με τους μοναχούς, θα κάνουν το ακόλουθο λάθος. Δηλώνουν το καθαρό Ντάρμα ως μη Ντάρμα και αναφέρονται στο μη Ντάρμα ως το Ντάρμα, κι έτσι εγκαταλείπουν το αληθινό Ντάρμα. Δεν κρατούν τις αξίες των Σούτρα και της βινάγια, ούτε τηρούν τις μαύρες[3] διδασκαλίες[37], ούτε τις μεγάλες διδασκαλίες. Έχοντας εγκαταλείψει την εξάσκηση στην αγάπη, στο μεγάλο έλεος και στη τελειότητα της σοφίας, καθώς και την εξάσκησή τους στα επιδέξια μέσα και τις ασκήσεις που διδάσκουν οι άλλες Σούτρες, με σκοπό να βλάψουν τους μοναχούς, οργανώνουν για την μοναστική κοινότητα τέτοια καθήκοντα ώστε να απομακρυνθούν από τις ενάρετες δραστηριότητες. Επειδή οργανώνονται τέτοια καθήκοντα, οι μοναχοί βλάπτονται. Εγκαταλείπουν τις ασκήσεις στην γαλήνια παραμονή και την βαθειά ενόραση και οι επιβλαβείς προθέσεις πολλαπλασιάζονται σ’ αυτούς. Σαν αποτέλεσμα δεν μπορούν να γαληνέψουν τα ταραχώδη τους συναισθήματα. Και καθώς αυτά δεν δαμάζονται έτσι η πρόθεσή τους, η ηθική πειθαρχία, η συμπεριφορά και η θεώρησή τους εκφυλίζονται. Έτσι, όσο πάει γίνονται και πιο αμελείς, χάνντας την ηθική τους πειθαρχία. Αν και δεν είναι μοναχοί, υποκρίνονται πως είναι, αν και δεν διάγουν αγνή ζωή, υποκρίνονται πως το κάνουν. [F.278.a] Ομοιάζοντας με γαϊδάρους, εξηγούν το Ντάρμα πολύ καθαρά. Κι αφού λάβουν το σεβασμό και τις τιμές από τους κσατρίγια και την ακολουθία τους και έχουν πάρει τις προσφορές τους, αρχίζουν να κριτικάρουν τους άλλους μοναχούς που με ζήλο ασκούνται στην απάρνηση, μπροστά στους λαϊκούς. Τότε οι κσατρίγια με την ακολουθία τους θυμώνουν με τους μοναχούς που με ζήλο ασκούνται στην απάρνηση και τους προσβάλουν.

«Αν η υποστήριξη και τα υλικά αγαθά, που προορίζονται για τους μοναχούς που με ζήλο ασκούνται στην απάρνηση, προσφερθούν στους μοναχούς που ασκούνται στην απαγγελία, εδώ, κι οι δυο αυτές πράξεις [38] είναι ριζικές παραβάσεις. Γιατί; Επειδή οι μοναχοί ασκητές είναι άγιοι, ενώ εκείνοι που μόνο απαγγέλουν και συμβουλεύουν τους άλλους, δεν είναι. Οι μοναχοί ασκητές έχουν γίνει όχημα της διαλογιστικής συγκέντρωσης, των νταράνι, της αντοχής και των επιπέδων. Έχουν γίνει άγια όντα άξια να λαμβάνουν προσφορές. Έγιναν ιερά οχήματα. Φωτίζουν τον κόσμο και δείχνουν το δρόμο, απελευθερώνοντας τα όντα από το πεδίο του κάρμα και των παθών και τα βάζουν στο δρόμο που οδηγεί πέρα από τη θλίψη.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, αφού δεν έχει καμιά αμφιβολία ως προς αυτές τις πράξεις, ούτε φοβάται τις επιπτώσεις, αυτή είναι η όγδοη ριζική παράβαση του αρχάριου Μποντισάτβα. Όταν ο αρχάριος Μποντισάτβα διαπράττει αυτές τις ριζικές παραβάσεις, χάνει κάθε προηγούμενη ρίζα αρετής. Έχουν διαπράξει μια παράβαση, θα στερηθούν την ευτυχία των ανώτερων πεδίων και της απελευθέρωσης και έχουν εξαπατήσει τον εαυτό τους.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, για το όφελος των αρχάριων Μποντισάτβα, γεννιέται ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα κι εμφανίζεται στα μέρη όπου εκείνοι οι Μποντισάτβα μένουν. Κάποιους τους διδάσκει με τη μορφή ενός μοναχού, με την ανάλογη ενδυμασία και συμπεριφορά, ενώ σε άλλους φανερώνει διάφορες μορφές, από εκείνη ενός βραχμάνου με τα ανάλογα ρούχα και συμπεριφορά, έως αυτή ενός ζώου με την ανάλογη μορφή και τρόπους. Για μια εκτενή εξήγηση αυτών, μπορεί να διαβάσει κανείς τη Σούτρα της Διαλογιστικής Συγκέντρωσης της Γενναίας Προόδου (Śūraṃgama-samādhisūtra)[39].

«Ο Ακασαγκάρμπα διδάσκει το Ντάρμα σε διάφορα μέρη σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες των όντων. [F.278.b] Μιλά για τις Σούτρες, τη διαλογιστική συγκέντρωση. την αντοχή και τα επίπεδα που δίδαξε ο παντογνώστης, με έναν τρόπο πρωτάκουστο και πρωτοφανή. Κι έτσι, οι αρχάριοι Μποντισάτβα που έκαναν παραβάσεις και έχουν άγνοια των επιδέξιων μέσων, αισθάνονται ντροπή. Εξ αιτίας των παραβάσεων νοιώθουν μεγάλο φόβο και τρόμο. Φανερώνουν τις παραβάσεις τους, τις εγκαταλείπουν και τις απορρίπτουν.

«Αν εκείνα τα όντα, ακούγοντας το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, θελήσουν να τον δουν και αν, φοβούμενα πως θα πέσουν στα κατώτερα πεδία, θελήσουν να φανερώσουν τις ριζικές τους παραβάσεις, να αποδώσουν τιμές στον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα και να πουν το όνομά του, τότε γιε ευγενούς οικογενείας, σύμφωνα με την αρετή τους, θα εμφανιστεί μπροστά στα όντα αυτά ως ένα κοινό ον, ή με διάφορες μορφές αν είναι αρχάριοι Μποντισάτβα, από βραχμάνος έως κορίτσι, και θα τους κάνει να φανερώσουν τις παραβάσεις τους όπως ακριβώς είναι.

«Θα τους δείξει την μεγάλη επιδεξιότητα του στα μέσα και πώς να εισαχθούν στην απαράμιλλη Μαχαγιάνα. Στα διάφορα επίπεδα των Μποντισάτβα, θα τους εδραιώσει στη διαλογιστική συγκέντρωση, στα νταράνι και στην αντοχή, κάνοντάς τους να ασκηθούν βαθμιαία στο οκταπλό μονοπάτι. Θα τους απαλλάξει εντελώς από τον μεγάλο  φόβο των κατώτερων πεδίων και θα τους εδραιώσει στο επίπεδο της μη επιστροφής από την απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση. Γρήγορα, σαν το φως της αστραπής, θα ασκηθούν στις έξι τελειότητες δυνατά και με αποφασιστικότητα. Έτσι, γρήγορα θα εκδηλώσουν την τέλεια αφύπνιση στην απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση.

«Αν δεν φανερωθεί σ’ αυτούς άμεσα, οι αρχάριοι Μποντισάτβα που προσεύχονται σ’ αυτόν και έχουν σφάλματα, θα πρέπει να σηκωθούν την αυγή, να στραφούν στην ανατολική κατεύθυνση και να προσευχηθούν στον Αρούνα, τον θείο γιο, λέγοντας τα εξής λόγια: ‘Αρούνα, Αρούνα έχεις μεγάλο έλεος! Έξοχε τυχερέ! [F.279.a] Όταν εμφανιστείς σ’ αυτόν τον κόσμο τύλιξέ με μέ το έλεός σου! Κάλεσε τον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, αυτόν με το μεγάλο έλεος, με τα λόγια μου: Φανερώσου στα όνειρά μου ώστε να αποκαλύψω τις ριζικές μου παραβάσεις. Οδήγησέ με να αποκτήσω τα επιδέξια μέσα και τη σοφία της ευγενούς Μαχαγιάνα.’

«Αφού πουν αυτά τα λόγια, θα πρέπει να πέσουν πάλι για ύπνο. Μετά, με το πρώτο φως της ημέρας αυτού του κόσμου, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα έρθει και θα εμφανιστεί στα όνειρα εκείνων των αρχάριων Μποντισάτβα, με τη μορφή ενός κοινού όντος, και θα τους κάνει να φανερώσουν τις ριζικές τους παραβάσεις. Με πρωταρχική σοφία και επιδέξια μέσα, αυτός ο ειδικός στα επιδέξια μέσα και την πρωταρχική σοφία, θα κάνει αυτούς τους αρχάριους Μποντισάτβα να πραγματώσουν εκείνη τη στιγμή, τη διαλογιστική συγκέντρωση που ονομάζεται μη λησμοσύνη της μποντιτσίτα, του νου της Φώτισης. Θα παραμείνουν σταθερά στη Μαχαγιάνα ώστε να ολοκληρώσουν τις έξι τελειότητες και γρήγορα θα εκδηλώσουν την τέλεια αφύπνιση στην απαράμιλλη και τέλεια ολοκληρωμένη Φώτιση. Θα τους διδάξει επίσης τα επιδέξια μέσα και την σοφία. Γι αυτόν το λόγο γιε ευγενούς οικογενείας, ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα φορά το πολύτιμο πετράδι που εκπληρώνει τις ευχές, το οποίο προβάλει από τη μεγάλη γενναιότητα, στο κεφάλι του, το ιερότερο μέρος του σώματος. Ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα διαθέτει ασύλληπτα έξοχες ιδιότητες.

«Επίσης γιε ευγενούς οικογενείας, τα όντα εκείνα που έχουν ακούσει το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα και ζωγραφίζουν τη μορφή του ή του κάνουν προσφορές, τον τιμούν, τον σέβονται βαθιά και τον λατρεύουν με διάφορους τρόπους, με λουλούδια, θυμιάματα, γιρλάντες, αλοιφές, ομπρέλες, λάβαρα της νίκης και σημαίες-αν τον τιμούν και προσφέρουν ακόμα και τη ζωή τους, τότε εκείνα τα όντα [F.279.b]δεν θα πεθάνουν σε φωτιά ή νερό, ούτε από όπλα ή δηλητήριο, παρά μόνο όταν η ζωή τους έχει φυσικά εξαντληθεί. Κανείς δεν θα τους κλέψει τη ζωτική τους ενέργεια, ούτε άνθρωπος ούτε μη ανθρώπινο ον. Δεν θα έχουν πρόωρο θάνατο, ούτε θα αρρωστήσουν ή θα πεθάνουν από πείνα ή δίψα, ούτε θα πεθάνουν από βασιλική διαταγή και για το υπόλοιπο της ζωής τους δεν θα τους συμβεί η παραμικρή παράβαση.

«Την ώρα του θανάτου, δεν θα βλέπουν με τα μάτια τους μορφές, ούτε θα ακούν με τα αυτιά τους ήχους, ούτε θα μυρίζουν με τη μύτη τους οσμές, ούτε θα γεύονται γεύσεις με τη γλώσσα τους, ούτε θα έχουν την αίσθηση της αφής με το σώμα τους. Θα συνεχίσουν όμως να εισπνέουν και να εκπνέουν με τη λεπτή αναπνοή, η ζωτική τους ενέργεια, η θέρμη και η συνείδηση τους θα παραμένει στο σώμα τους. Τότε ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα εμφανιστεί μπροστά τους ως κοινό ον. Σε όσους στο παρελθόν τιμούσαν τους βραχμάνους, ο γιος της ευγενούς οικογενείας θα εμφανιστεί με τη μορφή του βραχμάνου. Σε όσους τιμούσαν τον Καμεσβάρα, θα εμφανιστεί με τη μορφή του Καμεσβάρα. Σε εκείνους που πήραν προστασία και τιμούσαν τον Ναραγιάνα, τον Μαχεσβάρα, τον Σάκρα, έναν τσακραβαρτίν, τον ήλιο, το φεγγάρι, τον Ντρταράστρα, τον Βιρουντάκα τον Βιρουπάκσα ή τον Βαϊσραβάνα, ή πήραν προστασία σε διάφορα αντικείμενα όπως είναι οι ντέβα, τα βουνά, τα δέντρα, οι πηγές, οι λίμνες και οι νερόλακκοι, θα εμφανιστεί ανάλογα. Και με τη μορφή που αναλογεί στη διάθεσή τους, θα μιλήσει με τα ακόλουθα λόγια: 

‘Όποιος βαθιά θεωρεί τις τέσσερις ευγενείς αλήθειες
απελευθερώνεται από την ύπαρξη στη σαμσάρα.
Επομένως, όσοι διαμένουν στη σαμσάρα θα πρέπει να γνωρίζουν και τις τέσσερις.
Αφού κατανοήσουν αυτά τα Ντάρμα, τα όντα εκείνα θα φτάσουν στα ανώτερα πεδία.’ 

«Στα όντα που έχουν βαθιά πίστη στον Βούδα, [F.280.a]θα εμφανιστεί με τη μορφή του Βούδα και θα πει τα εξής λόγια: 

‘Η αλήθεια της πρωταρχικής σοφίας του Βούδα
απελευθερώνει εκείνους που βρίσκονται στον ωκεανό της ύπαρξης.
Πραγμάτωσε γρήγορα αυτήν τη πρωταρχική σοφία,
και θα απελευθερωθείς από κάθε πόνο.’ 

«Τότε, εκείνα τα όντα θα ευχαριστηθούν και θα αγαλλιάσουν από τον ήχο (των λέξεων) που φέρνουν το Βούδα στο νου. Τότε θα πεθάνουν και θα επαναγεννηθούν σε ένα άσπιλο και καθαρό βουδικό πεδίο, εκεί όπου θα κατοικεί, θα ζει, θα διαμένει και θα διδάσκει το Ντάρμα ένας Μπαγκαβάν Βούδας. Το ίδιο ισχύει ως προς το Ντάρμα και τη Σάνγκα. Αυτό δείχνει πως ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα διαθέτει ασύλληπτα έξοχες ιδιότητες.

«Όσοι επιθυμούν να τελειοποιήσουν τα διάφορα είδη διαλογιστικής συγκέντρωσης, θα πρέπει κατά το ξημέρωμα, να αποδώσουν τιμές στον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα και να κάνουν όσο περισσότερες προσφορές μπορούν. Κι αφού σκεφτούν με αγάπη όλα τα όντα θα πρέπει να πουν τα εξής λόγια: ‘Δώσε μου τη προσοχή σου, δώσε μου προσοχή! Ακασαγκάρμπα, έχεις πραγματώσει το μεγάλο έλεος. Προσεύχομαι σε παρακαλώ να μου δώσεις επίγνωση και την γιόγκα της διαλογιστικής συγκέντρωσης. Έτσι είναι: 

 umuraṇakhe | bakṣamanile | samudra | avadarena |nayanaya | mahākāruṇikā | anupamajambhasmṛti |akrajambhasmṛti | vajrajambhasmṛti| koṣasmṛti |anupamasmṛti | bhūtakoṭismṛti svāhā | 

«Σ’ αυτούς που απαγγείλουν μ’ αυτόν τον τρόπο ο Ακασαγκάρμπα θα δώσει επαγρύπνηση και θα τους εισάγει στη διαλογιστική συγκέντρωση.

«Όσοι επιθυμούν αν μελετήσουν τις πραγματείες, είτε αυτά είναι λόγια του Βούδα είτε εξηγήσεις των Σράβακα, θα πρέπει καταρχήν να πλυθούν και μετά να τιμήσουν τον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα κατά την αυγή, να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερες προσφορές, να αναπτύξουν αγάπη για όλα τα όντα και να πουν τα εξής λόγια: ‘Δώσε μου προσοχή, δώσε μου την προσοχή σου! Ακασαγκάρμπα, μεγάλε λόγιε ανάμεσα στα όντα, γιε ευγενούς οικογενείας πέρα από κάθε φαντασία, είσαι έξοχος. Προσεύχομαι να μου χαρίσεις τη γιόγκα της επαγρύπνησης και της διαλογιστικής συγκέντρωσης.’ Έτσι [F.280.b] είναι: 

inilaja/ visanadusaja/ viyavanaja/ vibaksisame/ pasalajasi/ sthanasarave/ sastrakarnne/ humahuma/ mahakarunika svaha/

Εκείνοι που θέλουν να μπουν στον μεγάλο ωκεανό ή στις σπηλιές, που θέλουν να χρησιμοποιήσουν την ιερά ουσία[40], που είναι φυλακισμένοι ή χωριστά απ’ τους φίλους τους ή αντιμετωπίζουν εχθρικούς ανθρώπους, αυτά τα όντα θα πρέπει να πουν το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερες προσφορές, να αναπτύξουν αγάπη για όλα τα όντα και να πουν αυτά τα λόγια: ‘Δώσε μου προσοχή, δώσε μου την προσοχή σου φημισμένε Ακασαγκάρμπα που είσαι προικισμένος με το μεγάλο έλεος και την πρόθεση να ωφελείς τα όντα! Εσύ με το μεγάλο έλεος πρόσεξέ με. Απελευθέρωσέ με από αυτές τις καταστάσεις και χάρισέ μου καλή τύχη. Παντοδύναμε εσύ, με έχουν εξαντλήσει τα βάσανα. Είμαι άπορος. Θα βασιστώ πάνω σου για να πετύχω την γαλήνη και την ευτυχία σ’ αυτήν και στις μελλοντικές ζωές.’

«Τότε ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα εμφανιστεί μπροστά τους με διάφορες μορφές, ακόμα και σαν συνηθισμένο άτομο ή κορίτσι, θα τους ανακουφίσει και θα τους απελευθερώσει από οποιοδήποτε φόβο έχουν.

«Το ίδιο ισχύει και για όσους φοβούνται τη φωτιά, το νερό, τα όπλα, τις τοξίνες, τις κατάρες, τις τίγρεις, τα λιοντάρια, τα δυνατά δηλητήρια, τους κλέφτες και τους απατεώνες[41], για όσους είναι δέσμιοι ή τιμωρημένοι ή πρόκειται να φονευθούν, για όσους είναι άρρωστοι ή φοβούνται τις αρρώστιες και για όσους δεν έχουν ράσα, δωρεές, κατάλυμα, κάθισμα, φάρμακα για να γιατρέψουν αρρώστιες ή στερούνται τα βασικά αγαθά.

«Μπορεί κάποιοι πρίγκιπες [F.281.a]να επιθυμούν να ανέβουν σε υψηλότερη τάξη. Αυτοί θα πρέπει να πουν το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα, να του προσφέρουν τιμές, σεβασμό, λατρεία κλπ. Όσοι ακούσουν το όνομα του Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα και επιθυμούν να ανέβουν στην ιεραρχία μεταξύ των βραχμάνων, των λαϊκών, των τεχνιτών, αυτών που σπουδάζουν ή διαλογίζονται, όσο ψηλά κι αν θέλουν να φτάσουν, θα πρέπει να τον τιμούν. Αφού πάρουν το μπάνιο τους και φορέσουν καθαρά ρούχα, θα πρέπει να πάρουν προστασία στον Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα κατά τη διάρκεια της αυγής και να προσευχηθούν με αυτά τα λόγια: ‘Ακασαγκάρμπα, το έλεός σου είναι πράγματι μεγάλο! Προσεύχομαι να μου δώσεις σε παρακαλώ καλή τύχη. Εκπλήρωσε τις ευχές και τις προθέσεις μου, κάθε μια ξεχωριστά σύμφωνα με τις επιθυμίες μου. Εσύ που είσαι προικισμένος με το μεγάλο έλεος, δώσε μου αυτό που επιθυμώ και πραγματοποίησε αυτά που ζητώ.’

«Τότε, αν γίνουν όλα αυτά και πουν αυτά τα λόγια, ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα θα τα ακούσει με την εξαγνισμένη ικανότητα της θείας ακοής που υπερβαίνει την ανθρώπινη δυνατότητα και θα φανερωθεί σ’ αυτά τα όντα με την κατάλληλη μορφή. Θα τους διδάξει επίσης τέτοια επιδέξια μέσα.

«Ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα έχει το χάρισμα της εξαιρετικής ικανότητας τέτοιων επιδέξιων μέσων. Είναι προικισμένος με έναν νου σαν τον μεγάλο ωκεανό.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, κάποιοι μπορεί να είναι σε θέση να υπολογίζουν πόσες σταγόνες νερού χωράει ο μεγάλος ωκεανός, κανείς όμως δεν μπορεί να μετρήσει το εύρος των επιδέξιων μέσων και της σοφίας, ή το εύρος της δραστηριότητας που ωριμάζει τα όντα μέσω των επιδέξιων μέσων, του Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα. Γιε ευγενούς οικογενείας, κάποιοι μπορεί να είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται την έκταση ολόκληρου του άπειρου και απροσμέτρητου διαστήματος των δέκα κατευθύνσεων, είναι αδύνατον όμως να μετρηθούν οι μορφές που παίρνει ο  Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα για να φέρει τα όντα σε πνευματική ωρίμανση. Μερικές φορές εκδηλώνεται με τη μορφή ενός Βούδα για να ωριμάσει τα όντα [F.281.b], κάποιες άλλες με τη μορφή ενός βραχμάνου. Εκδηλώνεται με όποια μορφή χρειάζεται για να δαμάσει τα όντα. Στο πεδίο των ζώων εκδηλώνεται με τη μορφή ζώου, μεταξύ των όντων στα πεδία των κολάσεων, εμφανίζεται με τη μορφή ενός όντος της κόλασης, στον κόσμο του Γιάμα έχει τη μορφή ενός όντος του κόσμου του Γιάμα κλπ.

« Σε μερικούς προβάλει ως άμεσα αντιληπτή προβολή και σε κάποιους άλλους προβάλει στα όνειρα. Σε κάποιους εκδηλώνεται με διάφορες μορφές την ώρα του θανάτου και της μεταφοράς, την τελική στιγμή της συνείδησης, με σκοπό να εξαλείψει το κάρμα των αρνητικών τους πράξεων, να τους απελευθερώσει από τα κατώτερα πεδία, να τους βάλει στα ανώτερα πεδία και να φέρει την ευημερία στα όντα. όταν πάρουν προστασία και δουν αυτές τις εκδηλώσεις, τα όντα αυτά αποκτούν όλα τα είδη ευτυχίας, μέχρι και την ευτυχία να βρίσκονται στους κόσμους των ανώτερων πεδίων. Γι αυτόν το λόγο κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει το μέγεθος των προβολών του Ακασαγκάρμπα.

«Πράγματι ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα είναι προικισμένος με τις ασύλληπτα εξαίσιες ιδιότητες των επιδέξιων μέσων και της σοφίας. Είναι προικισμένος με τις εξαιρετικές ιδιότητες ενός Βούδα. Γι αυτόν τον λόγο εμφανίζεται στο κεφάλι του, το ανώτερο σημείο του σώματος του γιου ευγενούς οικογενείας, το πολύτιμο πετράδι που εκπληρώνει ευχές.»

Όλη η σύναξη, έμεινε έκθαμβη και θαύμασε τον Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα. Αφού απέδωσαν τιμές και σεβασμό στον δάσκαλό τους, ένωσαν τα χέρια τους και έκαναν προσφορές στον Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα και τον τίμησαν με διάφορους τρόπους. Έκαναν προσφορές με λουλούδια, θυμιάματα, γιρλάντες, αλοιφές, καντήλια, ομπρέλες, νικητήρια λάβαρα, σημαίες, ράσα, στολίδια, ενδύματα, επαίνους, τραγούδια και μουσική από κύμβαλα.

Με τη σειρά του[F.282.a ο Μποντισάτβα Ακασαγκάρμπα παρουσίασε στον Μπαγκαβάν όλες αυτές τις προσφορές και αφού προσκύνησε στα πόδια του Μπαγκαβάν τον παρακάλεσε με αυτά τα λόγια:

«Σεβάσμιε Μπαγκαβάν, σ’ αυτό το μολυσμένο βουδικό πεδίο των πέντε αμαυρώσεων, τα όντα παραπλανούνται εξ αιτίας του μεγάλου σκοταδιού της άγνοιας. Με ποιο τρόπο μπορούν να ωφεληθούν αυτά τα όντα, ώστε να επιτευχθεί η Φώτιση;»

Ο Μπαγκαβάν απάντησε:

«Γιε ευγενούς οικογενείας, έτσι είναι. Ο ουρανός δεν είναι ούτε δέσμιος ούτε ελεύθερος. Δεν είναι μολυσμένος ούτε σε πλάνη, αλλά είναι φυσικά άριστος. Ο άνεμος στριφογυρνά τα σωματίδια της σκόνης στον ουρανό και τα σκορπά τριγύρω. Έτσι ο ουρανός φαίνεται ακάθαρτος και σκοτεινός σαν νύχτα. Έπειτα το νερό κάνει τα σωματίδια να πέσουν και ο ουρανός καθαρίζει τελείως. Σ’ αυτήν την περίπτωση, αν δεν είναι ορατά τα αστέρια, οι πλανήτες, ο ήλιος και το φεγγάρι, τότε τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, οι ώρες[42], οι μέρες, οι νύχτες, οι εποχές και τα χρόνια δεν θα γίνονταν επίσης αντιληπτά.

«Με τον ίδιο τρόπο γιε ευγενούς οικογενείας, ο νους-που τον διέπει η κενότητα, η τελική πραγματικότητα του Τατάγκατα-είναι από φύση του τέλεια καθαρός και αγνός. Όμως, οι νόες των όντων έχουν αμαυρωθεί από τυχαίες μολύνσεις. Λόγω του μεγάλου ελέους του Τατάγκατα διδάσκεται το Ντάρμα για το όφελός τους που είναι σαν το νερό. Οι μολυσμένοι νόες των όντων εξαγνίζονται και γίνονται καθαροί και αμόλυντοι. Έτσι, όταν ο ήλιος του Τατάγκατα ανατέλλει, αυτά τα όντα θα γεμίσουν με τις ακτίνες φωτός της πρωταρχικής σοφίας και θα πραγματώσουν τις ασύλληπτα εξαίσιες ιδιότητες ενός Βούδα.

«Έτσι θα εδραιωθούν στις τέσσερις κοντινές εφαρμογές της επαγρύπνησης (close application of mindfulness) κλπ μέχρι τους οκτώ κλάδους του οκταπλού ευγενούς μονοπατιού. Θα αποκτήσουν όλες τις ιδιότητες, μέχρι και τις δεκαοκτώ μοναδικές ιδιότητες ενός Βούδα. Όλα αυτά τα όντα θα είναι σταθερά θεμελιωμένα στο έλεος. Μεταξύ αυτών, οι Άρχατ θα εμφανιστούν στον κόσμο. [F.282.b] Οι Πρατυέκα και οι Μποντισάτβα θα εμφανιστούν στον κόσμο. Οι Τατάγκατα, Άρχατ, τέλεια ολοκληρωμένοι Βούδες εμφανιστούν στον κόσμο.

«Γιε ευγενούς οικογενείας, τι νομίζεις: το διάστημα βρίσκεται/διαμένει στο μάτι;»
Ο Ακασαγκάρμπα απάντησε, ‘Μπαγκαβάν όχι’.
«Βρίσκεται στη συνείδηση του ματιού;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»
«Μήπως βρίσκεται σ’ αυτό που γίνεται αντιληπτό από το μάτι;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»
«Μήπως το διάστημα βρίσκεται κάπου εσωτερικά, στην εκδήλωση των τριών αισθήσεων[43] που δημιουργούνται όταν το μάτι αντιλαμβάνεται κάποιο αντικείμενο;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»
Το ίδιο ισχύει και τα αυτιά, τη μύτη, τη γλώσσα και το σώμα. Τι νομίζεις γιε ευγενούς οικογενείας: μήπως το διάστημα βρίσκεται στο νου ή οπουδήποτε αλλού μέχρι και την εμφάνιση των τριών αισθήσεων που εμφανίζονται όταν ο νους αντιλαμβάνεται κάποιο αντικείμενο;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»
«Τι νομίζεις γιε ευγενούς οικογενείας, τα όντα διαμένουν στο διάστημα;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»
«Τι νομίζεις γιε ευγενούς οικογενείας, το διάστημα διαμένει στα όντα;»
«Όχι Μπαγκαβάν.»

Έτσι απάντησε ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα Ακασαγκάρμπα στις ερωτήσεις του Μπαγκαβάν. Και συνέχισε, «Μπαγκαβάν, δεν βρίσκονται σε αλληλεξάρτηση. Το ένα δεν είναι αντικείμενο του άλλου. Μπαγκαβάν, όλα τα φαινόμενα πρέπει να κατανοηθούν με αυτόν τον τρόπο: στερούνται αντιλήψεων, είναι κενά, στερούνται υπέρθεσης, είναι η τελική πραγματικότητα και το ως είναι. Μπαγκαβάν, ως προς την ουσία του διαστήματος, έτσι είναι.  Το συγκεκριμένο της χαρακτηριστικό είναι πως δεν διαφοροποιείται, είναι μη διανοητική, εντελώς μη διανοητική, ακίνητη και χωρίς υπόσταση. Δεν υπάρχει φύτρο, σπόρος, καρπός και ωρίμανση. Δεν υπάρχουν λόγια ούτε νοητική εμμονή. Μπαγκαβάν, [F.283.a] ο Μποντισάτβα Μαχασάτβα που κατανοεί με αυτόν τον τρόπο όλα τα φαινόμενα, πετυχαίνει την αποδοχή πως όλα τα φαινόμενα δεν εμφανίζονται. Μπαγκαβάν, έτσι είναι: 

vyavaraja/ mantaksaya/ jinajaya/ jananimamunihara/ anayapala/ gunagarbha/niyamasurinaya/ bupasa/ satasapa/ samasana/ tathakama/ samangu/ matusisa/samacetanaya/ klesantasamsosane svaha/” 

Ο Μπαγκαβάν απάντησε, «Ορθά μίλησες, ορθά μίλησες. Γιε ευγενούς οικογενείας, όταν πεις στα όντα αυτό το νταράνι ‘του μεγαλόπρεπου λιονταριού που στρέφεται πίσω και συναρπάζει όποιον το βλέπει’[44]την ώρα του θανάτου, την τελευταία στιγμή συνείδησης, θα έχεις την ικανότητα να εξαλείψεις τα πέπλα των μολύνσεων, τις αμαυρώσεις του κάρμα και τις αμαυρώσεις ως προς τα φαινόμενα και θα τα στείλεις στα τέλεια καθαρά βουδικά πεδία. Θα πας σε απροσμέτρητα, άπειρα κοσμικά συστήματα και με τη δύναμη του ελέους για τα όντα, θα διδάξεις διάφορα είδη από Σούτρες της Μαχαγιάνα στα χωριά, τις πόλεις, τις αγορές, τις περιφέρειες, τις επαρχίες και τα βασιλικά παλάτια, παίρνοντας διάφορες μορφές κι έχοντας τους κατάλληλους τρόπους και συμπεριφορά. Θα φέρεις στην ωριμότητα τα όντα έτσι ώστε όλα τους, από τους κατώτερους των κσατρίγια έως τους κατώτερους των μοναχών, να μπορέσουν να εγκαταλείψουν τα αρνητικά ντάρμα και να βρεθούν στα ενάρετα ντάρμα.» 

Καθώς δίδασκε ο Τατάγκατα, αμέτρητα όντα των εννέα ειδών γέννησης μεταξύ των θεών και των ανθρώπων πραγμάτωσαν διάφορα επίπεδα διαλογιστικής συγκέντρωσης, νταράνι και ανεκτικότητα, ενώ σε άλλους εμφανίστηκε η σοφία των δέκα επιπέδων. Δεκάδες χιλιάδες όντα απέκτησαν την αποδοχή πως όλα τα φαινόμενα δεν εμφανίζονται.

 «Όταν τα όντα εγκαταλείψουν τη ρίζα της διαμάχης,
όποιες διαφωνίες κι αν υπάρχουν,
το θεμέλιο όλων των θεωρήσεων γρήγορα θα μετατραπεί.[45]»  

Όταν ο Μπαγκαβάν είπε αυτά τα λόγια, οι μοναχοί, ολόκληρη η ακολουθία και όλος ο κόσμος, μαζί με τους θεούς, τους ανθρώπους, τους ασούρα και τους γκαντάρβα αγαλλίασαν και επαίνεσαν τις διδασκαλίες του Μπαγκαβάν. 

‘Έτσι ολοκληρώνεται η Ευγενής Μαχαγιάνα Ακασαγκάρμπα Σούτρα. 

Επιμέλεια, μετάφραση και τεκμηρίωση από τον Ινδό ηγούμενο Sakyaprabha και τον μοναχό  Ratnaraksita


Βιβλιογραφία


Tibetan Texts
’phags pa nam mkha’i snying po zhes bya ba theg pa chen po’i
 mdo. Toh. 260. Degé Kangyur, vol. 66 (mdo sde, za), folios

264a–283b.
’phags pa nam mkha’i snying po zhes bya ba theg pa chen po’i
 mdo. bka’ ’gyur (dpe bsdur ma) [Comparative Edition of the

Kangyur], krung go’i bod rig pa zhib ’jug ste gnas kyi bka’
bstan dpe sdur khang (The Tibetan Tripitaka Collation
Bureau of the China Tibetology Research Center). 108
volumes. Beijing: krung go’i bod rig pa dpe skrun khang
(China Tibetology Publishing House), 2006-2009, vol. 66
(mdo sde, za), pp 731-777.
bslab pa kun las btus pa: Toh 3940, Degé Tengyur vol. 103 (dbu
ma, khi), folios 3a-194b.
Sa skya Paṇḍita. thub pa’i dgongs pa rab tu gsal ba. dpal ldan sa 

skya pa’i bka’ ’bum, vol. 10 (tha), folios 1a-99a. Reprinted in
Dehradun U.P.: Sakya Center (1993).
Secondary Literature
Bendall, Cecil and W.H.D Rouse. Śikṣāsamuccaya. A
Compendium of Buddhist Doctrine. London: John Murray, 
1922.
Davidson, Ronald. “Studies in Dhāraṇī Literature I: Revisiting
the Meaning of the Term Dhāraṇī.” Journal of Indian
Philosophy vol. 37:2 (April 2009): 97-147.
de Visser, M. W. The Bodhisattva Ākāśagarbha (Kokūzō) in
China and Japan. Amsterdam: Uitgave van de Koninklijke
Akademie van Wetenschappen te Amsterdam, 1931.
Harrison, Paul. “Mediums and Messages: Reflections on the
Production of Mahāyāna Sūtras.” Eastern Buddhist 35, nos.
1-2, (2003): 115-151.
THE ĀKĀŚAGARBHA SŪTRA 43
Kongtrul Lodrö Tayé, Jamgön. The Treasury of Knowledge.
Book Five: Buddhist Ethics . Ithaca: Snow Lion Publications,
2003.
Lamotte, Étienne. Śūraṃgamasamādhisūtra: The Concentration
of Heroic Progress, An Early Mahāyāna Buddhist Scripture.
Translated by Sara Boin-Webb. London: Curzon Press, 1998.
La Vallée Poussin (LVP), Louis de. L’Abhidharmakośa de

Vasubandhu, traduit et annoté par Louis de la Vallée
Poussin: Premier et Deuxième Chapitres.Vol. 1, Paris: P.

Geuthner, 1923.
Ngari Panchen, Pema Wangyi Gyalpo and Dudjom Rinpoche.
Perfect Conduct: Ascertaining the Three Vows. Boston:
Wisdom Publications, 1996.
Sachau, Edward C., trans. Alberuni’s India. vol. 1. London:
Trübner & Co., Ludgate Hill, 1888.
Shantideva. The Way of the Bodhisattva. Translated by
Padmakara Translation Group. Revised Edition. Boston &
London: Shambhala Publications, 2006.
Tharchin, Tenzin and Elisabeth Lindmayer. Das Akashagarbha-


Sutra. Allumfassende Liebe und Weisheit: Heilend und
wunscherfüllend , München: Diamant Verlag, 2010.
Wangchuk, Dorji. The Resolve to Become a Buddha. A Study of
the Bodhicitta Concept in Indo-Tibetan Buddhism. Tokyo:
The International Institute for Advanced Buddhist Studies,
2007.
Zimmermann, Michael. The Tathāgatagarbhasūtra. The Earliest
Exposition of the Buddha-Nature Teaching in India. Tokyo:
The International Institute for Advanced Buddhist Studies,
2002.
 
 

Συντομογραφίες για τις εκδόσεις του Καγκυούρ:
C Cone,          D Degé,         L Lithang,           N Narthang,         P Beijing,       Y Yunglo,       Zh Zhol


Άλλες συντομογραφίες:

BCA Bodhicaryāvatāra,           LVP La Vallée Poussin







[1]Κατά την Ινδουιστική μυθολογία είναι η προσωποποίηση του κοκκινωπού χρώματος του ανατέλλοντος ήλιου, που λέγεται πως έχει πνευματικές δυνάμεις, αρματηλάτης του Σούρια (ήλιος)
[2] Οι τέσσερις κάστες στη παραδοσιακή Ινδουιστική κοινωνία. Βραχμάνοι (ιερείς και λόγιοι), κσατρίγια (βασιλείς, κυβερνήτες, στρατιώτες και πολεμιστές), βαϊσια (βοσκοί, αγρότες, τεχνίτες και έμποροι), σούντρα (εργάτες και υπηρέτες).
[3] …nor do they observe the black teachings…



[1] Ο όρος garbha μπορεί να αναφέρεται σε διαφορετικά πράγματα, αναλόγως το κείμενο. Μπορεί να μεταφραστεί ως μήτρα, έμβρυο, καρδιά και ουσία. Ιστορικά οι Θιβετανοί προτιμούν τη μετάφραση snying po που υποδηλώνει την ουσία ή την καρδιά του θέματος. Συζήτηση γι αυτό το θέμα δες στο Zimmermann 2002:40-41.
[2] LVP 1923:7-8  (το διάστημα, η παύση που προβάλλει από την ανάλυση και η παύση που δεν προβάλλει από την ανάλυση)
[3] http://www.accesstoinsight.org/tipitaka/dn/dn.16.1-6.vaji.html
[4] Συζήτηση για το ρόλο του Ακασαγκάρμπα στις Βουδιστικές ταντρικές παραδόσεις και τη σχέση του με τον Μαχαβαϊροτσάνα, δες De Visser (1931:11-16)
[5] De Visser (1931:17-18)
[6] De Visser (1931: 18-27) υπάρχει εκτενής σύνοψη της Κινέζικης έκδοσης της Σούτρας. Για την Γερμανική μετάφραση από τα Κορεάτικα και τα Κινέζικα, δες Tarchin and Lindmayer (2010).
[7] Στο Κινέζικο κείμενο για παράδειγμα υπάρχει ένα τμήμα από ένα πρόλογο, που δεν υπάρχει τα Θιβετανικά δεν έχουν. Ενώ, στη συζήτηση για τις οκτώ βασικές παραβάσεις των αρχάριων Μποντισάτβα, στο Θιβετανικό κείμενο παρουσιάζονται τα μέτρα που παίρνεις για να εξαγνίσεις τις αρνητικές πράξεις, μετά ακριβώς από την εξήγηση για την πρώτη παράβαση, μια εξήγηση που δεν βρίσκουμε εκεί στην Κινέζικη έκδοση.
[8] Ο Sakyaprabha αναφέρεται πως συνεργάστηκε με τον μεταφραστή/εκδότη Yeshe De (ye shes sde) που ζούσαν στην αλλαγή του 9ου αιώνα (δες για παράδειγμα Toh. No. 558/559/562/563)
[9] Για μια μετάφραση των σχετικών παραγράφων δες Bendall and Rouse (1922:61ff). Τα εκτενή αποσπάσματα από τη Θιβετανική απόδοση της Śikṣāsamuccaya, όμως, δεν ταυτίζονται με τις αντίστοιχες παραγράφους της Ākāśagarbhasūtra που υπάρχει στο Κανγκυούρ. Καθώς και οι δυο μεταφράσεις έγιναν περίπου την ίδια εποχή, είτε προετοιμάστηκαν ανεξάρτητα η μια από την άλλη, ή η πρώτη αντιπροσωπεύει μια πολύ αναθεωρημένη έκδοση της τελευταίας. Ενδιαφέρον είναι, πως ο επικεφαλής συντάκτης της μετάφρασης της εργασίας του Σαντιντέβα, υπήρξε ο Yeshe De, που όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, δούλεψε και με τον Śākyaprabha, έναν από τους μεταφραστές τηςĀkāśagarbhasūtra.
[10] BCA V, 104.
[11] Αναπάντεχα, αυτή η Σούτρα αναφέρεται ειδικά στο κείμενό μας, αυτή την αναφορά δεν την βρίσκουμε στα αντίστοιχα μέρη που παραθέτει η Śikṣāsamuccaya του Σαντιντέβα. Πρόκειται μάλλον για μια προσθήκη των μεταφραστών του δικού μας κειμένου, που έτυχε να είναι οι ίδιοι με αυτούς που ήταν υπεύθυνοι για την απόδοση της Śūraṅgamasamādhisūtra στα Θιβετανικά, δηλαδή του Śākyaprabha και του Ratnarakṣita.
[12] Υπάρχουν πολλές εκδόσεις της επτάπτυχης προσευχής, η πιο γνωστή υπάρχει στο Προσευχές του Σαμανταμπάντρα (Θιβ.bzang spyodsmon lam)
[13] Kongtrul Lodrö Tayé (2003: 22).
[14] Δες εκτενή μελέτη γι αυτό το θέμα στο Wangchuk (2007).
[15] Η διάκριση αυτή πιστοποιείται περίφημα από τον Σαντιντέβα στο Μποντιτσαριαβατάρα (1.15)
[16] Thub pa’i dgongs pa rab tu gsal ba (16a2-17a2).
[17] Οι όροι που χρησιμοποιούνται στη Σούτρα είναι κσατρίγια, υπουργοί, Σράβακα και αρχάριοι Μποντισάτβα. Σαφή και σύντομη εξήγηση αυτών των όρκων, θα βρεις στο Kongtrul Lodrö Tayé (2003: 176-179)
[18] Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί, πως η παρουσίαση των δεκατεσσάρων βασικών παραβάσεων μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις διαφορετικές παραδόσεις. Σύμφωνα με τηνĀkāśagarbhasūtra, ολόκληρη η λίστα αποτελείται από τις πέντε παραβάσεις των κσατρίγια (ή βασλιάδων), τις πέντε των υπουργών και τις οκτώ τωναρχαρίων Μποντισάτβα. Αφού οι πρώτες τέσσερις παραβάσεις των υπουργών είναι ίδιες με των κσατρίγια, έχουμε το σύνολο των δεκατεσσάρων διαφορετικών βασικών παραβάσεων.  
[19] Δες Kongtrul Lodrö Tayé (2003: 176), και Ngari Panchen (1996: 84).
[20] Για την σημασία των ονείρων γενικότερα στις Μαχαγιάνα Σούτρες δες Harrison (2003)
[21] Η Κινέζικη ‘έκδοση’ του κειμένου μας δημιουργήθηκε στις αρχές του 5ου αιώνα, και αυτό σημαίνει πως το αυθεντικό προηγείται της μεγάλης επιρροής από τις ταντρικές παραδόσεις.
[22] Για τα νταράνι δες Davidson (2009).
[23] Το Πετράδι Ιντρανίλα μεταφράζεται και ως το πετράδι του Ίντρα ή cintamani. Σύμφωνα με τον Visser (1931:19), μεταφράζοντας από τα Σανσκριτικά, το cintamani είναι το κύριο πετράδι που εμφανίζεται στο κεφάλι του Ακασαγκάρμπα.: «Τη στιγμή εκείνη το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο γύρω από τον Σακυαμούνι, είδε το λαμπρό φως από το cintamani του Ακασαγκάρμπα (nyoi-hoju) που περιβάλλονταν από αμέτρητα μαργαριτάρια Śakrābhilagna ( shakabiryōga), να εμφανίζεται από τα Δυτικά και να υπερισχύει όλων των άλλων φώτων εκτός του Σακυαμούνι» Δες επίσης  Tharchin and Lindmayer (2010: 51).
[24] lham me lhan ne lhang nge. Αυτή η έκφραση αναφέρεται στο σώμα, το λόγο και το νου του Βούδα. το σώμα περιγράφεται ως ακτινοβόλο, ο λόγος είναι καθαρός και χωρίς σύγχυση, ο νους είναι λαμπρός, γαλήνιος, ειρηνικός και ελεήμων.
[25] Υ και Ρ  έχουν mtshan ma κάτι που σημαίνει επίσης και «το φύλο κάποιου»
[26] Ο D λέει rig pa (νους) και ο P reg pa (αφή)
[27] Μαγική πέτρα που έχει τη δύναμη να δημιουργεί νερό ή βροχή
[28] Ο μεγεθυντικός φακός (Θιβ. me shel) συγκεντρώνει τις ακτίνες του φωτός για να δημιουργηθεί φωτιά, και με τη δυνατή διαλογιστική συγκέντρωση πετυχαίνεις τις υπερφυσικές δυνάμεις όπως πχ η ενόραση.
[29]Αυτό αναφέρεται συνήθως στον αριθμό των σεληνιακών ημερών του μήνα.
[30] Αγάπη, έλεος, χαρά και ισοψυχία
[31] Από τη βουδιστική άποψη, το κεφάλι θεωρείται το ανώτερο άκρο, τα άλλα είναι τα χέρια και τα πόδια.
[32] sic. πιθανόν να διαβάζεται cintāmaṇi
[33] sic. πιθανόν να διαβάζεται dṛṣṭiviveka
[34] Η Πέμπτη ριζική παράβαση είναι δίπτυχη: η καταστροφή των αναπαραστάσεων του Βούδα και το μάτωμα του σώματος του Βούδα.
[35] Θιβ. phyag dar ba . Στου Śāntidevas Śikṣāsamuccaya αναφέρεται η παράγραφος από την Ākāśagarbhasūtra. όπου το phyag dar baαναφέρεται στο Σανσκ.. caṇḍāla, και γενικά σημαίνει “απόκληρος, κατώτερης αξίας άτομο” κλπ. Σύμφωνα με Monier- Williams μπορεί να σημαίνει και “ένας πολύ κατώτερος αντιπρόσωπος του..” (δες MW 383/3).
[36] Θιβ. mdun nadon (Σανσ. purohita). Μπορεί να είναι και ιερέας σπιτιού.
[37] Οι μαύρες διδασκαλίες είναι συστήματα φιλοσοφικών θεωρήσεων και θρησκευτικών ασκήσεων που προκαλούν τη συνεχή περιπλάνηση στη σαμσάρα, σε αντίθεση με τις μεγάλες διδασκαλίες που απελευθερώνουν από τη σαμσάρα.
[38] ‘Οι δυο πράξεις’ αναφέρονται στις πράξεις των μοναχών καθώς και των χορηγών.
[39] Σανσ. Ārya-śūraṅgamasamādhi-nāma-mahāyāna-sūtra; Θιβ. ’phags pa dpa’ bar ’gro b’i ting nge ’dzin ces bya ba theg pa chen po’i mdo. D 132: vol. 55 (mdo sde, da) 253b5-316b6. Μετάφραση της Σούτρας Lamotte (1998).
[40] Αυτό μάλλον αναφέρεται στην αρχαία Ινδική άσκηση ρασαγιάνα, μια αλχημική διαδικασία απόκτησης υγείας και δύναμης, αθανασίας και απελευθέρωσης. Δες επίσης καιSachau (1888:188).
[41] Θιβ. g.yon can, άλλη μετάφραση: δαίμονες.
[42] Ο όρος του κειμένου είναι skad cig (Σανς. ksana) οι μικρότερες μονάδες χρόνου, thang cig (lava) ένα τριακοστό του muhurta και  yud tsam (muhurta) ένα τριακοστό της ημέρας.
[43] Ευχάριστη, δυσάρεστη και ουδέτερη αίσθηση
[44] Δεν βρέθηκε άλλη αναφορά γι αυτό το νταράνι.
[45] Η έκδοση αυτής της στάνζα διαφέρει από εκείνη που υπάρχει σε άλλες εκδόσεις του Κανγκιούρ. Εδώ ακολουθούμε την έκδοση Dege που θεωρείται γενικώς πιο αξιόπιστη. Καθώς δύσκολα βγαίνει νόημα και στις άλλες εκδοχές αυτής της παραγράφου, όπως αυτές που υπάρχουν για παράδειγμα στις Narthang και Beijing, οι επιμελητές του DegeΚανγκιούρ, προφανώς αναθεώρησαν αυτή τη στάνζα με ιδιαίτερη προσοχή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου